هوش مصنوعی: چشم‌های زیبای تو مانند ماه می‌درخشد، و در عین لطافت و نرمی‌اش، آتش جذابیت و شوق را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به این نکته اشاره می‌کند که در دایره و تکرار بی‌پایانی که به نظر بی‌نتیجه می‌آید، نشانه‌ای از روشنی و امید وجود دارد. خط سبز اشاره به زندگی، رشد و شروعی تازه دارد که از این دایره‌ی تسلسل خارج است و نشان‌دهنده‌ای از آغاز یک چیزی جدید و مثبت می‌باشد.

هوش مصنوعی: وقتی ابروی کج تو در میان است، هر گوشه‌ای دچار بلوا و آشفتگی می‌شود. بی‌شک، آشوب‌هایی که در دل هر نمازگاه وجود دارد، بسیارند.

هوش مصنوعی: دیشب در خواب، زلف‌های هندی تو به سراغم آمد و مرا به شدت آشفته کرد، زیرا این آشفته‌گی ناشی از خواب پریشان من بود.

هوش مصنوعی: نور چهره‌ات مانند ماه، آنقدر در زلف‌های سیاهت زیباست که باعث می‌شود شب تاریک به طرز دلپذیری روشن و خوشایند به نظر برسد.

هوش مصنوعی: آنها می‌گویند که عناب، رنگ خون را به خود می‌گیرد و هر قطره از خون دل من رنگی شبیه عناب دارد.

هوش مصنوعی: خورشیدی است که از بالاترین مقام و جایگاهش می‌تابد، یا معشوقی است که هر بار که نگاهی به موهایش می‌اندازیم، زیبایی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: من از این در خارج نمی‌روم، چون به خاطر در دیگری است که پیش خواجویی قرار دارد و آن در به باغ بهشت باز می‌شود.