هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و جذابیت آن معشوق، دل من همواره شاد و سرمست است و در این حال، به نماز و عبادت در مساجد شهر می‌روم.

هوش مصنوعی: زیبایی او مانند بهشت بر من آشکار شد و تصور او باعث شد که صبر در دل من به پایان برسد.

هوش مصنوعی: اکنون به من ملامت نکنید، چون که کنترل کارهایم از دستم خارج شده و نمی‌توانم خودم را مدیریت کنم.

هوش مصنوعی: مرا مانند یک مست بگذار بمیرم و هیچ چیز دیگر نتواند مرا تسلی بدهد، مگر این که جرعه‌ای از شرابی به من بدهی که از آن لذت ببرم.

هوش مصنوعی: کسی که در بزم روحانی و معنوی صبح کرده و بیدار شده است، همواره در کنار هر دوش (نفس و جان) خود به سر می‌برد و به جایگاه ابدی و خوابگاه جاویدان نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: بیا و با نوشیدن باده، دل شادابم را روشن کن، زیرا شعله شادی‌ام از باد تند غم خاموش شده است.

هوش مصنوعی: در مبارزه‌ای که نگاه تو همچون تیغی به کینه درخشید، بسیاری از دلیران به خاطر زیبایی زلف تو شکست خورده و مغلوب شدند.

هوش مصنوعی: لطایف خواجو در بهار دلپذیر شوق و عشق را چون شاخی از گلشن در دست یکدیگر می‌چرخاندند.