هوش مصنوعی: جانم از اندوه غزلی که داری ناراحت است و دلم از اشکی که ریخته‌ام، پر از درد و غم توست.

هوش مصنوعی: قد خمیده و قامت من، یادآور ابروی خمیده توست که زیبایی‌ات را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: طوطی عزیزم، به خاطر تو از آشیانه بدنم خارج شده‌ام.

هوش مصنوعی: با لب‌های خوش‌رنگ و دلپذیر تو، روح من پرورش یافته و زنده شده است.

هوش مصنوعی: شاید جنگجویان بزرگ پیش از تو به میدان بیایند، اما تو کسی هستی که برتر از آن‌ها هستی.

هوش مصنوعی: دل‌های پرخروش و ناآرام عاشقان، به خاطر زیبایی و افسون زلف‌های تو آرام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تو به طور مداوم به من توجه نمی‌کنی، اما من همیشه در نگاه تو هستم.

هوش مصنوعی: غلام را چه ارزش و بهایی است وقتی که تو او را با قیمت ناچیز خریده‌ای.

هوش مصنوعی: دل خواجو به شدت بی‌تاب و نگران شده و جان من نیز به خاطر غم و اندوهی که به خاطر تو دارم، به زحمت افتاده است.