هوش مصنوعی: بیایید ای دوستان می‌نوش، تا خیمه‌ایی بر آسمان برپا کنیم و صدای ناقوس عشق را به دور بچرخانیم.

هوش مصنوعی: هرچند که ما با چهار عنصر و پنج حس خود در این دنیا زندگی می‌کنیم و به واسطهٔ شش حس مختلف، به درک و شناختی از محیط اطراف می‌رسیم، اما باید از محدودیت‌های این جهان و فلک‌ها فراتر برویم و به سمت دانش و حقیقتی برتر حرکت کنیم.

هوش مصنوعی: اگر عزم و اراده‌ام را تقویت کنم، می‌توانم از تمامی موانع عبور کنم و در شب مانند مسافران شب‌رو با قدرت و استقامت بر فراز آسمان حرکت کنم.

هوش مصنوعی: دل عاشق را از عشق معشوق خالی می‌کنیم و اشک‌هایمان را برای او در دل می‌ریزیم. به یاد آن کسی که به عهد خود وفا نکرد، پیمانه را در خون می‌زنیم.

هوش مصنوعی: ما مانند مهمانی هستیم که دور از لب و دندان او، هر لحظه بر سفره‌اش انگشت بر افیون می‌زنیم.

هوش مصنوعی: وقتی لیلی زیبایی خود را از زیر حجاب نشان می‌دهد، ما که دل به او باخته‌ایم، به مجنون انتقادات زیادی می‌کنیم که چرا او به عشق او دیوانه شده است.

هوش مصنوعی: خواجو، چرا نگران هستی؟ اگر از زندگی غصه‌ای داریم، پس چرا درباره عشقش صحبت می‌کنیم؟