هوش مصنوعی: با نگاهی زیبا مانند گل و بوی خوشی مانند زعفران، خوشحالی و نشاط به من بازگشت. زلفی خوشبو و دل‌انگیز مانند مشک ختن هم احساس شادی را در من ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که آن معشوق زیبا همچون شمع در ایوان درخشید، من نیز همچون شمع جمع از بین رفتم و اکنون از جمع به سوی دیگری برگشتم.

هوش مصنوعی: گفتم بیفتم به دیدار او یا به راهی برسم که او را ببینم. به کوی او رفتم و از جان تمام به دنبال او بودم، اما در نهایت از جان و تن خودم جدا شدم.

هوش مصنوعی: من از عشق آن دلبر که همه وجودم را تحت تاثیر قرار داده، فراتر رفتم و علاوه بر جان و دنیایم، از محبت آن سرو خوش‌اندام نیز به سوی سرزمین نارون برگشتم.

هوش مصنوعی: صبح که باد ملایمی از گلستان می‌وزید، عطر دوستان را به همراه داشت. از شدت شوق از خود بی‌خود شدم و در نهایت به خودم برگشتم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زیبایی چهره‌ات را دارم، به زیبایی گل نیازی ندارم. هنگامی که به کوی تو آمدم، از جانب گلستان هم برگشتم.

هوش مصنوعی: او در حال رفتن بود و به گدا می‌گفت: چرا مرا آزار دادی؟ اگر داستانی داری، آن را بازگو کن؛ چون من دوباره بازگشته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر من پیش از این به خودم می‌گفتم که از این مسیر بی‌خودی برگردم، اکنون از بازگشت خودم بازگشته‌ام.

هوش مصنوعی: ای دوستان، من هم به خواسته شما به وطن بازگشتم و از سفر به آنجا برگشته‌ام.