هوش مصنوعی: از عمر ما فقط چند نفس بیشتر باقی نمانده است، بنابراین بیا کمی استراحت کنیم و لحظاتی را با هم سپری کنیم.

هوش مصنوعی: وقتی که دل خود را به زلف سیاه تو سپردیم، منتظر بازگشت تو هستیم تا بتوانیم جان خود را در برابر چهره‌ات تقدیم کنیم.

هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ چیزی جز غم نداریم، اما اگر هیچ چیزی هم نداشته باشیم، باز هم غم خاصی نداریم.

هوش مصنوعی: چون از جمال زیبای تو دور هستیم، صورت‌مان را با رنگ خون و زردی می‌پوشانیم.

هوش مصنوعی: من عاشق آن نگاه فریبنده‌ام که مانند یک عاشق دیوانه‌ام کرده و در این حال، خود را در چنگال زیبایی او می‌بینم که اغواگرانه و جذاب است.

هوش مصنوعی: با چهره زیبا و دلنواز تو همچون ساکنان بهشت هستیم و با بوی خوش تو هم‌نفس بادهای بهاری هستیم.

هوش مصنوعی: ما از باده خوش طعم لب‌های تو مست و سرمست هستیم و در حالی که خودمان حالتی خمار داریم، به زیبایی‌های چشمان نرگس‌مانند تو می‌نگریم.

هوش مصنوعی: اگر از تو بگریزیم، باز هم تو را فراموش نمی‌کنیم و اگر با تو باشیم، همیشه پیام تو را منتقل می‌کنیم.

هوش مصنوعی: وقتی که این راز آشکار شد که ما به حقیقت رسیده‌ایم، ای خواجه، فتوی بده که ما شایستگی این وضعیت را داریم.

هوش مصنوعی: کسی که دور از چهره معشوق خود است، غم و اندوهی دارد. اما ما چه نگرانی از مرگ داریم، چون ما در کنار چهره یار زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی تو به من زندگی می‌بخشد و به من می‌گوید که خوشحال باش، زیرا ما هیچگاه درد و رنج تو را بی‌ثمر نخواهیم گذاشت.