هوش مصنوعی: ما از دنیای غم، عشقی را از معشوقه‌مان به دست آورده‌ایم و از این دنیا به خاطر دوستی که دل‌مان را تسخیر کرده، جانمان را گرفته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما از در عشق وارد شده‌ایم و مانند پروانه‌ای که به شمع نزدیک می‌شود، دل‌مان در آتش عشق می‌سوزد.

هوش مصنوعی: ما به خاطر زیبایی‌ات از چشمه خورشید دست شسته‌ایم و با وجود تو، دو جسم را ترک کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: لطفا از ما نرنجید اگر در شب‌هایی که پراکنده‌ایم، موهای زیبا و گیسوی سیاه شما را به یاد می‌آوریم.

هوش مصنوعی: ما مانند شمعی هستیم که از سوز و گرمای عشق تو هر لحظه در حال سوختن و گداختنیم.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی و قامت دلربایت، جان را به دل می‌زنی و از بهشت و نعمت‌های آن مانند درخت طوبی و رود کوثر، دلربایی کنی.

هوش مصنوعی: اگرچه دل ما در حضور تو شکسته و ناراحت است، اما از زیبایی و جذابیت تو بهره‌مند شده و آن را مانند طلا در دست داریم.

هوش مصنوعی: چه زمانی می‌خواهیم بیدار شویم و متوجه شویم که از ساقی عشق، کمی شراب به یاد چشمان مست تو سر کشیده‌ایم؟

هوش مصنوعی: ما از خود عبور کرده‌ایم و مانند خواجو از دنیای مادی دل کنده‌ایم و به دنبال معشوق‌ خود هستیم.