هوش مصنوعی: ای جان، از شیرینی تو به قدری شگفت‌انگیز است که گل‌های خوش‌رنگ نیز از شرم رنگ رخسار تو به وجود آمده‌اند.

هوش مصنوعی: در زنجیر موهای دلربایت، قلب من به شدت احساس می‌کند که بزرگ و آزاد است، اما در واقع مانند قلب شکسته‌ام، پر از غم و تنگی است.

هوش مصنوعی: هنگامی که به یاد نگاه تو می‌افتم، اشک‌هایم به گونه‌ای می‌شود که گویی تیرهای قرمزی هستند که فاصله‌های بسیار را زیر پا می‌گذارند.

هوش مصنوعی: ای زیبای گل‌رخ، لطفاً باده‌ی خوش‌رنگ را به من بده تا روح من را از غبار و زنگار پاک کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در قفس زندگی می‌کند، از تو خواهش می‌کند تا آواز خوش و دل‌انگیز موسیقی را بیاوری و فضای خسته‌کننده قفس را با نغمه‌های زیبا پر کنی. از تو می‌خواهد که با نواختن ساز، لذت و شادی را به این مکان بیاوری.

هوش مصنوعی: چون ساقی با زیبایی و خوش‌حالی به میدان آمد، ای دوستان، آماده شوید و اسب شادابی را به جلو برانید.

هوش مصنوعی: در عشق، نام و ننگ اهمیتی ندارد. عاشق واقعی کسی است که در راه عشق به این موضوعات توجهی نمی‌کند، زیرا در عشق برای عاشقان، اهمیت بیشتری به احساسات و ارتباطات داده می‌شود تا به راستی و اعتبار اجتماعی.