هوش مصنوعی: من با دوستانم در کنار شترها هستم و در میان آن‌ها محبوبی دارم. ای راهب دیر، آیا از کنار شترها عبور کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: ناقه‌ای در آب افتاده و غرق شده است، به سبب اشک‌های افرادی که معشوقانشان از آن‌ها دورند. در خیمه‌ها، معشوقی وجود دارد و در اطراف خیمه‌ها نیز همان عشق و زیبایی حاکم است.

هوش مصنوعی: اگر دستم را بگیری، پسندیده است؛ زیرا کار از کنترل خارج شده است. دوستانم به کمکم بیایید، زیرا لباس صبرم پاره شده است.

هوش مصنوعی: از باغ دل من نسیم عشق می‌وزد و من از سر تا پا در حال گفتن داستان عشق هستم.

هوش مصنوعی: کجا ممکن است که از باغ بهشتی، چنین حوری زیبا و ظریف خارج شود، در حالی که او از بهشت به سرقت رفته است؟

هوش مصنوعی: من به کام دشمنم هستم و او نیز با دشمن من دوست شده است. از این جدایی و دوری، نصیب من چیزی نیست و هیچ خوش شانسی دیگری هم برای من نمی‌باشد.

هوش مصنوعی: خوشا وقتی که با دوستان خوب و نزدیک دور هم جمع می‌شویم و از شراب وصل لذت می‌برید و در حال نوشیدن از جام‌ها و لیوان‌ها، به حالت مستی و شادابی می‌رسیم.