هوش مصنوعی: ای عقابی که بر دوش افعی مشکی حلقه زده‌ای، تو با لبخندی که بر صورت شیرین‌نوش داری، و بر سر شکر موجود در آن، خنده می‌زنی.

هوش مصنوعی: خورشید به زیبایی و درخشش تو نمی‌تابد و هیچ درختی به لطافت و سادگی تو رشد نمی‌کند.

هوش مصنوعی: دیشب شب تیره‌ای بود که هیچ چیزی به بلندی آن ندیدم جز شب زلف‌های تو که از دیشب هم بلندتر و زیباتر بود.

هوش مصنوعی: حسرت دیدن تو در دل من نشسته و دلم به یاد گیسوان تو پر از احساس است.

هوش مصنوعی: من به تو علاقه و محبت دارم و به تو وفادار هستم، اما چه کنم که تو اصلاً به احساسات من توجهی نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: سکوت کن که وقتی گل لبخندش را به زیبایی نشان می‌دهد، نمی‌توان با بلبل عاشق سخن گفت.

هوش مصنوعی: اگر تو می‌توانی صبح زود از آن داروی بیهوشی استفاده کنی، بهتر است ده لیوان از آن بنوشی تا تمام حریفان را بی‌هوش کنی.

هوش مصنوعی: از دوری من که در آتش عشق سوخته‌ام، کمی تخفیف بده. چون اگر شعله این آتش زیادتر شود، دچار تب و تابی می‌شوم که کنترل آن از دستم می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر تو به وصال خواجو دست یابی، حواست باشد که این را به کسی نگویی و از آن لذت ببر و به دیگران نشان ندهی.