هوش مصنوعی: آه، چه مستی عجیبی در من ایجاد شده است! عشق و جذابیت آن دختر که به مانند بادام شیرین است، باعث شده دل من از زیبایی‌هایش به شدت آسیب ببیند. زیبایی‌اش مثل سنبل است که دل را به درد می‌آورد.

هوش مصنوعی: من در دام مشکین موی او گرفتار شده‌ام و حال و روزم به خاطر او به هم ریخته است، مانند پرنده‌ای که در آب غوطه‌ور است.

هوش مصنوعی: بدن من نازک و لطیف است و مانند موهای سنبل لاله زیباست، اما درون دلم راز و رمزهایی وجود دارد که به پسته‌ی خوشمزه و ناب مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: بخشی از جاذبه و زیبایی او، طرز راه رفتن و موهای پیچ‌خورده‌اش است که دلم را تحت تأثیر قرار داده و مجذوب کرده است.

هوش مصنوعی: در شب تاریکی که ماه روشن می‌درخشید، من تحت تأثیر چشمان جذاب و مست او قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت که مانند شعله‌ای درخشان، شمعی در مقابلش وجود دارد و او گل‌ها را به صورت دسته‌ای در دست دارد.

هوش مصنوعی: ماه به عنوان بنده خورشید تابان خود، زیبایی دل‌ربا و شیفته‌کننده‌ای دارد که یادآور چهره محبوبی از هند است که به پرستش بت‌ها عادت دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که نشستم، گفتم که آتش را روشن کند. اکنون فتنه‌ای از نشستن او به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی که گل خوشبوی ریحان به دسته بسته می‌شد، خواجو با دلی خسته، زلفی پریشان و آشفته را به او می‌سپرد.