هوش مصنوعی: اگر رقیب با ظلم و ستم مرا از در خانه‌اش دور کند، باز هم مگس (که نماد عشق و وابستگی است) نمی‌تواند از شیرینی او دور شود.

هوش مصنوعی: بزرگ‌تر از آنی باید که کمر خود را محکم ببندی، زیرا فقط کسی که بزرگ است می‌تواند دستانش را به کمرش بیندازد.

هوش مصنوعی: اگر هزار جان هم داشتم، برای جان و سر او فدای آن می‌شدم.

هوش مصنوعی: در زمانی که من ناتوان و ضعیف شوم، خاک به جسم من می‌پیوندد و من به یاد و هوای خاک به آرامش خواهم رسید.

هوش مصنوعی: دل کسی که به زیبایی و چهره‌ی محبوبش تسلیم شده، چرا به ناگاه از خواب و آرامش بیدار شد؟

هوش مصنوعی: زمان گذشت و او به من بیچاره نگاهی نکرد، همان‌طور که او از نظر من رفت، من هم از نظر او افتادم.

هوش مصنوعی: حالا که گل سرخ به عنوان عروس در باغ آرایش کرده، چرا باید بلبل در شب، به خاطر آن غمگین باشد؟

هوش مصنوعی: در مصر، خرید یوسف ممکن نیست، اما اگر جان عزیز را بدهند، می‌توان او را خرید.

هوش مصنوعی: در میان کسانی که در مسیر عرفان و معنویت هستند، انجام نماز با آب مجاز نیست، مگر اینکه اول تیمم کنند با خاکی که در مسیر دیگران وجود دارد.

هوش مصنوعی: در آستانه ماه، من سکونت گزیده‌ام؛ زیرا هر لحظه که می‌گذرد، او به مقصدی دیگر می‌رود.

هوش مصنوعی: او دارای دل‌باخته‌ای است که در آغوشش نقره و طلا وجود دارد، اما چهره‌اش با اشک و رنگ زرد دلش را نشان می‌دهد. در واقع، زیبایی و ثروت او در تضاد با غم و اندوهی است که در چهره‌اش مشاهده می‌شود.