هوش مصنوعی: من حرفی زدم و به اشتباه وعده‌های زیادی دادم، در حالی که در کنار یک جام شراب نشستم و بارها مورد ظلم و بی‌مهری قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که به چهره‌اش نگاه کردم، به خودم گفتم که این زیبایی برای دل‌های ضعیف و آسیب‌پذیر خطرساز نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که گل از پشت پرده بیرون می‌آید و خود را نشان می‌دهد، بلبل بیچاره نمی‌تواند شکایت کند و سکوت می‌کند.

هوش مصنوعی: با وجود چنین شرایطی، خروج از این وضعیت ممکن نیست، به‌ویژه زمانی که کشتی دچار آسیب شده و دریا هم طوفانی است.

هوش مصنوعی: آخر ای کسانی که مایل به نوشیدن شراب هستید، بفرمایید که مسیر میخانه کجاست تا من لباس مندرس و ساده‌ام را برای خرید شراب به باده‌فروش بدهم.

هوش مصنوعی: خدایا، آن شرابی که دیشب سرشار از مستی‌ام کرد و مرا به حالت مستی برد، از کجا آمده بود که این‌گونه بر دوش من گذاشتند؟

هوش مصنوعی: وقتی که بار دوری تو را به این سختی و صبری که دارم حمل می‌کنم، چگونه می‌توانم بی‌رحمی و بی‌توجهی تو را با این دانش و عقل خود توصیف کنم؟

هوش مصنوعی: زلف تو به مانند رشته‌ای است که دل خسته و سرگردان من را اسیر کرده است.

هوش مصنوعی: اگر تو صبر را به تن کنی و مانند پیراهنی بپوشی، باید دامن دوست را بگیری و از دیگران دوری کنی.