هوش مصنوعی: از ما دور نشو، ای چشمی که شر و بدی را می‌نگری، زیرا وجود تو برای ما بسیار مهم است و از جان عزیز خود نمی‌توانیم بی‌تاب و صبر کنیم.

هوش مصنوعی: میوه‌های بهشت بدون حضور تو تلخ و ناگوارند، اما با چهره‌ی زیبای تو، آتش جهنم هم روشن و پر از نور می‌شود.

هوش مصنوعی: بنده، سنگ قیمتی تو را از عمق دندان مروارید در خط زیبای سنبل سیاه و معطر تو می‌دانم.

هوش مصنوعی: چشم تو از دل ما درد و غم می‌خواهد، روشن است که جز شراب هیچ چیز دیگری نمی‌تواند تو را سرمست کند.

هوش مصنوعی: منظور این است که در میان چمنزار، نوشیدنی‌ای گوارا و دلپذیر به دست توست، به‌ویژه اکنون که دنیا مانند باغی بهشت‌گونه شده و تو مانند یک حور زیبا به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: بیا بلند شو، بیایید زندگی گوشه نشینی را در جاهای نامناسب تجربه کنیم. اگر از ذکر و عبادت خسته شده‌ایم و از سجاده دل‌زده‌ایم، چه بهتر که به چنین مکان‌هایی برویم.

هوش مصنوعی: به دنبال شعاع نور زیبایی تو هستم و مانند موسی درخواست می‌کنم که تو را ببینم.

هوش مصنوعی: هر کس که از جام هستی نوشید و به عالم بی‌خود و مستی رفت، دیگر از زمین و خاک سر بر نمی‌دارد و در حال غرق در شور و حال خود است.

هوش مصنوعی: مغان (زرتشتیان و یا روحانیون) به مراتب از تو بالاترند و درک بیشتری از حقیقت دارند، پس تو با این زهد و پارسایی که چهل سال به آن مشغولی، نباید به خودت مغرور باشی.

هوش مصنوعی: ای ساقی، شراب را بچرخان که بسیار خوشمزه است. ما در این حالت، از زمین مست و خمار هستیم و شراب خود را پنهان کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: در جمع دوستان و معشوقان، زیبایی حور و لطافتش به زبان می‌آمد، اما کسی که از دور نظاره‌گر بود، به شکوه و عظمت او اعتراف کرد و احساساتی را که در دل داشت، بیان کرد.

هوش مصنوعی: من همیشه در تلاش هستم که بفهمم آیا روزی می‌رسد که بتوانم به حال کسی که به چشم زیبا و سلامت خود مغرور است، کمک کنم، در حالی که خود او چشمی مریض دارد.

هوش مصنوعی: به سخنان خواجو گوش بده و داستان عشق را بشنو، زیرا این داستان از لحن آواز داود زیباتر است.