هوش مصنوعی: سبزه‌ای که دور تا دور سرچشمه‌ی آب شیرین قرار دارد، در شب بر گوشه‌ی یاقوتی خاموش نگاهی نمی‌اندازد.

هوش مصنوعی: شب تاریک و زیبای سحر، قمر را در خود می‌گرفت و گلی که با عطر خوش خود آن را زینت می‌داد، بر روی آن نمی‌بارید.

هوش مصنوعی: عقل را به دام بینداز، زیبایی‌های او را ببین و روح را که تشنه‌ی آب زلال است، در جستجوی آن نگذار.

هوش مصنوعی: ضحاک، شخصیتی است که به عنوان نماد ظلم و ستم معرفی می‌شود. او شبیه به ماهی است که بر روی جام جمشید، یعنی نماد قدرت و بزرگی، قرار گرفته است. بر روی شانه‌های او دو مار سیاه وجود دارد که به نوعی نشان‌دهنده‌ی خطر و تهدید هستند. این تصویر، به نحوی بُت و نماد قدرت‌طلبی و ستمگری را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: من که به خاطر عشق او خود را به حلقه‌ای درآورده‌ام، نمی‌توانم از او دلسرد شوم و از محبتش جدایی بزنم.

هوش مصنوعی: جانم تحت تأثیر لب‌هایش به قدری مست و سرگردان شد که در یک نوشیدنی، رنگ باخته و به حال خراب درآمد. در برابر شراب لعلگون لب‌های باده‌فروش، چشمانش پر از اشک گردید.

هوش مصنوعی: خواجو از میکده به دوش شخصی مشغول به کار بود که این همه بی‌خود و بی‌هدف از مستی به سمتش نگریست.