هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در باغ گل بازگشته، با خود نهالی آورده است که باعث شده دیگر پرندگان به هیجان و فغان بیفتند.

هوش مصنوعی: بلبل سخنی می‌گفت که غنچه را شیفته و مشتاق کرد و حتی باعث شد آب به دهانش بیفتد.

هوش مصنوعی: عطر خوش صبحگاهی به مانند بوی گل‌ها، نویدبخش حضوری دل‌انگیز در باغ است.

هوش مصنوعی: باد صبا بویی از دوستان را به ارمغان آورد و حال و هوای آن‌ها را زنده کرد.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی همچون مسیحی است که به جسم خاکی مرده، روح و حیات می‌بخشد.

هوش مصنوعی: باد صبا که عاشق را از حضور یار مهربان آگاه کرد، قابل ستایش است.

هوش مصنوعی: دردخواجو با صبر خود، از آن دنیا چیزی نمی‌آورد، زیرا درد او تنها مخصوص خودش است و نمی‌تواند از آن به دیگران منتقل کند.

هوش مصنوعی: اما از امید بستن به زندگی نباید ناامید شد؛ زیرا می‌توان از تاریکی به سمت روشنی و امید حرکت کرد.