هوش مصنوعی: عجب است که او حال و روز من را نمی‌فهمد، در حالی که مثل بوی خوش و عطر زود پنهان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: من کاملاً مطمئنم که اگر این بت پرستان بر ناتوانان رحم کنند، قادر خواهند بود که تأثیرگذار باشند.

هوش مصنوعی: دل من نمی‌خواهد که دل را به دست او بسپارم، اما اگر او به من عشق ورزد، می‌توانم جانم را نیز به او بدهم.

هوش مصنوعی: اگر فرهاد پیامی خوش دریافت کند، شوق و خوشحالی او چنان خواهد بود که جانش را پر از شادی و سروری می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دهقان در دشت و زمین، درختی بلند و زیبا پیدا کند، آن را به جای چشمه بر چشمانش قرار می‌دهد تا از زیبایی‌اش بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: آب چشم من بر روی چهره زرد تو می‌ریزد گویی خونش در حال جاری شدن است.

هوش مصنوعی: هیچ کس را نمی‌بینم جز چشمان گریان، که قطره‌ای آب بر لب‌های خشک من می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، باده‌ای به من بده تا یک ساعتی از خودم دور شوم و در این لحظه‌ی خوش، به آرامشی برسم.

هوش مصنوعی: اگر روزی نسیم به آن کوچه گذر کند، پیام من را به خواجو برسان که به او سلام من را برساند.