هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که امشب تصمیمی برای آمدن روز ندارد یا اینکه شمع روشن‌کننده‌ی شب، قرار نیست امشب به درون بیاید.

هوش مصنوعی: اگر بمیرم، هیچ‌کس جز شمع نیست که برای من در این شب غم‌انگیز و سوزناک بگرید.

هوش مصنوعی: مرغ شب خوانی که درباره عشق عاشقان می‌خواند، به من بگو که چگونه شب‌ها نغمه‌ سرایی کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که به خاطر عشق، دلم پر از غم و اندوه شد، احساس می‌کنم این درد را مانند تیرکمانی که به قلبم اصابت می‌کند، به وضوح حس می‌کنم. امشب این درد به طور خاصی مرا آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم همچون زنگی، فرزند خال تو گردم و اگر امشب بر لب یاقوت تو قرار بگیرم، پیروز خواهم بود.

هوش مصنوعی: هر کسی که در شب چهره‌ای چون ماه تو را ببیند، می‌گوید که امروز روز عید است، جز این که امشب شب نوروز باشد.

هوش مصنوعی: بدون لب‌های قرمز و بدون زیبایی تو، به من بگو که امشب دنیای خوشی و آرامش را برایم فراهم کن، بگذار شمع روشن باشد و باده بیاور.

هوش مصنوعی: وقتی که از مسیر وفا بازگشتی و یاد گرفتی، برخیز و دوباره برگرد، هرچند که شب بود و یادگیری‌هایت خوب نبوده‌اند.

هوش مصنوعی: شمعی را که دل را می‌سوزاند، روشن کن، هرچند که کسی به من نگاه نکند و من در این شب بد تنها باشم.

هوش مصنوعی: اگر آن کسی که به او دل بسته‌ای با تو سازگار نیست، خواجو، خون دل بخور و برای او جان بده و امشب بسوز.

هوش مصنوعی: تا وقتی که صبح تو با نورش از افق ظاهر شود، من مانند ستاره‌ای که به زمین می‌افتد، بیدار مانده‌ام.