هوش مصنوعی: خسرو آسمان در بام آمده یا آنکه ماه به زینت یکی از زیورهایش بر در بام تابیده است.

هوش مصنوعی: صبح زیبایی او مانند نسیم صبحگاهی از دل تاریکی گیسوی شب برخاست، یا مانند پادشاهی که از سمت شام به سوی ما می‌آید.

هوش مصنوعی: عشقی که ما را به هم پیوند داده، مانند درخت سرو است که قامت او زیباست. چهره محبوب ما چون گل است که بر چمن سبز زیبایی می‌افزاید.

هوش مصنوعی: شب گذشته، افرادی که در جلسه‌ای بودند، با نوشیدن جامی از غم، آرزوهای دل خود را به تحقق رساندند.

هوش مصنوعی: طلوع خورشید درخشان و زنده در آغاز صبحگاه، همچون جامی از افق سر برآورده است.

هوش مصنوعی: آرزویم این بود که جانم را برای تو فدا کنم، اما در نهایت از زیبایی تو به خواسته‌ام رسیدم.

هوش مصنوعی: زلف تو مانند زنجیری است که دل مرا به خود گرفتار کرده و به قدری دیوانه‌ام کرده که نامم در همه جا آوازه شده است.

هوش مصنوعی: به نظرم می‌رسد که زیبایی و جذابیت تو به اندازه‌ای است که هر کسی در دام عشق و دل‌باختگی‌ات گرفتار می‌شود. اکنون این سؤال پیش می‌آید که آیا کسی می‌تواند از این دام رهایی یابد و آزاد باشد؟

هوش مصنوعی: برو و با آرامش زندگی کن، زیرا دل شوخ و شاداب تو از لب‌های دلنشین کسی که آرامش می‌بخشد، به وجود آمده است.