هوش مصنوعی: صبح که زیبایی و جمال تو را به مانند گلشن مشاهده کرد، بر عروسان باغ خندید.

هوش مصنوعی: وقتی نام زیبایی تو را بر زبان آوردم، از لبانم زندگی جاری شد.

هوش مصنوعی: صبح زود، نور آفتاب به چهره تو تابیده و زیبایی هفت آسمان را تحت تأثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: روح من در عشق تو پرواز می‌کند و به سوی تو می‌رود و از جانی سرشار از محبت، آزاد می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که عاشق چهره تو شد، هرگز نمی‌تواند زیبایی‌های تو را به چیزی کم و ناچیز مثل نیم جو نبیند و در برابرش قرار دهد.

هوش مصنوعی: اما هنگامی که چهره‌ات را دید، دیگر هیچ چیزی را به زیبایی تو ننگرید و همه چیز را در مقایسه با تو ناچیز دید.

هوش مصنوعی: سرو از میان چمن بیرون می‌آید و به آسمان سر بلند می‌کند، ولی من در حالتی هستم که سرم را نمی‌توانم بلند کنم.

هوش مصنوعی: خواجو به سمت خاک و زمین رفت، اما برگردان تو به مرکبت نرسید.