هوش مصنوعی: ای ماه زیبا، شب است و بر تاریکی آن غلبه کن، بندهای را بگشا و کنترل این شب را به دست بگیر.

هوش مصنوعی: در دل خانان ختا، هیچ کافر این نوع سختی را تحمل نمی‌کند. چه بسا که در زمان تو ما را به یاد آن جاق می‌اندازی.

هوش مصنوعی: ای شمعی که در کوی تو می‌درخشی، دل مشتاق را مانند دریای خون می‌کشی و بی‌وقفه از عشق تو رنج می‌کشد. چرا که این عشق، او را به شدت آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: در دل‌ها و احساسات مردم تباهی و ویرانی به وجود می‌آوری، در شهر یغما (شهر دزدی) به کارهای ناپسند مشغولی و با وجود خستگی دیگران، ایجاد شلوغی و هیاهو می‌کنی. گویا هیچ‌گاه یاساق (نوعی گل زیبا و دل‌نواز) را نشنیده‌ای و از زیبایی‌ها بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: در پنهان از نادرستی، به سمت مخالف حرکت می‌کنی. پس بی‌جهت با عشق‌بازان برخورد نکن، زیرا تاوانی دارد که باید بپردازی.

هوش مصنوعی: ای ساقی، شراب را بیاور که همچون آفتاب درخشان است، و وقتی که به چرخ دوران بگردانیم، آن ماهی را که ظاهری نقره‌ای دارد، خواهیم دید.

هوش مصنوعی: هر صبح که از خواب بیدار می‌شوم، به خاطر غم او، شراب می‌نوشم و چشمانم به یاد لب‌هایش اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: سلطان آسمان از بزرگی و شرافتش بر پای اسب شبرنگش می‌افتد، مانند ماه که بر سر زلف‌های من می‌نشیند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آن معشوق زیبا در دل من جا نگیرد، شاید با خون دل، مکان آرامش را برای او ترسیم کنم.

هوش مصنوعی: ای زیبا رویان چینی با چهره‌ هایی چون خورشید و ماه، اگر تو هم بر عهد خود وفا نکنی، من هرگز پیمان خود را نخواهم شکست.

هوش مصنوعی: به یک راه اشاره کردم و از تو خواستم که قدمی بر سر من بگذاری. تو در پاسخ گفتی که از اشک چشمم، لباس شکیبایی را پر از خون می‌سازم.