هوش مصنوعی: زیبایی چهره‌ات آنقدر قوی است که درد و رنج دل را به فراموشی می‌سپارد و در عشق تو، اشک‌های من همچون جیحون جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌خواهم بچه‌ام را از چنگال آن مار سیاه نجات دهم، زیرا آن مار، ماری نیست که به آسانی از حلقه افسون آزاد شود.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند از دنیای تو جدا شود، زیرا هر که قدمش در عشق تو غرق شده باشد، هرگز نمی‌تواند از آن بیرون برود.

هوش مصنوعی: چشم به خاطر غیرت از دل رفته است، چون آنجا که تو ساکن هستی، در میان آن‌ها وقتی نیک بنگری، می‌بینی که خون در می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی دلم به دنبال آن موهای سیاه باشد، به طور طبیعی چهره‌ی آن دختر زیبا از ذهنم می‌رود.

هوش مصنوعی: روح من از این سرزمین درون به سوی سفر حرکت خواهد کرد. ای دل غمگین، بشتاب که زمان رفتن نزدیک است.

هوش مصنوعی: اگر اشک چشم خواجو به زمین بریزد، مانند تکه‌های درخشان گوهر، دلش که از مرواریدهای نهان پر شده، به آرامی می‌ریزد و به بیرون می‌آید.