هوش مصنوعی: آیا می‌دانی چرا اشک‌هایم از چشمانم می‌ریزد؟ زیرا دلنوشته‌ها و رازهای خود را به هر کسی گفتم.

هوش مصنوعی: زلف تو باعث شده که کارم خراب شود، حال که وضعیت به اینجا رسیده، لطفاً راه حلی برای مشکل من پیدا کن.

هوش مصنوعی: هر بار که از اشک چشمم ساغر من پر می‌شود و من دلخوش می‌شوم به نوشیدن آن، تو شاید فکر کنی که آن نوشیدنی معمولی است.

هوش مصنوعی: بی‌وفایی‌های دنیا باعث شده که نتوانم دل را بر تو بگذارم. خوشا به حال کسی که دلش را به این دنیا نبسته است.

هوش مصنوعی: نقاشی که تصویر چهره‌ی تو را می‌کشد، به شدت شگفت‌زده شده است، زیرا زیبایی تو به قدری زیاد است که هر گونه توصیف و نقش‌کشی از آن ناتوان است.

هوش مصنوعی: من از روی شکستگی آب، در هر مکان با افراد مختلفی روبه‌رو می‌شوم و به همین دلیل به نگاه آنها اهمیت می‌دهم و فضایی برای خودم ایجاد می‌کنم، چرا که می‌دانم آنها نیز انسان هستند و احساساتی دارند.

هوش مصنوعی: دستت را کوتاه کن مانند خواجوی، تا از این دنیا آزاد باشی. کسی که خود را آزاد کرده است، همانند سرو است که به خاطر داشتن قامت بلند، نیازی به دست دراز ندارد.