هوش مصنوعی: بهترین و برجسته‌ترین فرد در علم و کمال، کسی است که در دین و هنر صاحب‌نظر و دارای توانایی بسیار است.

هوش مصنوعی: همان‌طور که عقل می‌تواند یاری‌گر شما باشد، فضل و نیکی نیز به عنوان مقام و جایگاه خوب به شما کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: هر زمانی که از زیبایی و جذابیت کلام دلنشین تو شرمنده می‌شوم، مانند گوهر در آب باقی می‌مانم.

هوش مصنوعی: شعر را جزئی از لطافت و زیبایی بدان که از آن، اصول کلی علم را می‌توان استنباط کرد.

هوش مصنوعی: هرچند که در نهایت در بندگی تو هنوز هیچ کمکی به من نشده است.

هوش مصنوعی: عظمت و ویژگی‌های آن موجود بزرگ را صد بار از دانایی مثل شیخ و جوان شنیده بود.

هوش مصنوعی: در کتاب، شعرهای زیبای دل‌انگیزی نیز وجود داشت که چند بیت از آن‌ها خوانده شده بود.

هوش مصنوعی: وقتی که به سمت اصفهان حرکت کردی، پیروزی، خوشبختی و امکانات در کنارت بودند.

هوش مصنوعی: به خاطر ورود خوشایند تو، حالتی شاداب به وجود آمده است؛ اما آن جایی که قبلاً بودی، تنها یک توهم و خیالی بیشتر نبود.

هوش مصنوعی: به محض اینکه خبرش را شنیدم، برای رسیدن به آن شخصیت برجسته، خود را آماده کردم و لباس راستم را بستم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه آن خوشبختی و موفقیت برایم میسر نشد، با سرنوشت ناگوار و بدی به سراغ چالش‌ها و دشواری‌ها آمدم.

هوش مصنوعی: من از عشق تو به دورم و از مسیر مستقیم خارج شدم، حالا معنی وجود من شبیه به کسی است که در خواب است و از واقعیت غافل.

هوش مصنوعی: بله، آفتاب حتی زمانی که در پشت حجاب قرار دارد، نور خودش را از چشمان ما پنهان نمی‌کند.

هوش مصنوعی: ابتدا این را به شما می‌گویم که بدون واسطه نمی‌توان به دیدار پادشاه رفت.

هوش مصنوعی: هیچ فرد عاقلی در دنیا مانند من زیره را به سوی کرمان نمی‌برد، زیرا این کار نادرست و بی‌معنی است.

هوش مصنوعی: اگر ذره‌ای خود را نشان دهد، باید شرم کند در حضور تابش آفتاب.