هوش مصنوعی: هنگام صبح، مانند پرتو چراغی که آسمان را روشن می‌کند، نور صبح از بالای خانه می‌تابد و فضا را روشن می‌سازد.

هوش مصنوعی: جهان فریبنده و پست را با نگاه مهربان خود شستشو می‌دهد و از چهره‌ شب تیره، سایه‌ای از تیرگی را برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: با هدف تصرف سرزمین نیمروز، ارتش روم دوباره به خاک شام حمله خواهد کرد.

هوش مصنوعی: پادشاه جهانی که به خاطر تدبیر و سیاستش در زمان‌هایی خاص، گاهی چاقوی زرینی را از غلاف بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: ناهید از آسمان‌ها سر بیرون می‌آورد و بهرام، با هفت‌تیر خونینش، آن را به زمین می‌افکند.

هوش مصنوعی: با محبت و احترام، به زمین می‌افتد و به بساط محفل بزرگ ترین افتخار انسان‌ها بوسه می‌زند.

هوش مصنوعی: دنیا پر از علم و دانش است و همچون کوه استوار و باوقار به نظر می‌رسد. مانند یک معدن که نبض کرم و بخشندگی را در خود دارد، و همچنین فضیلت و شکوهی مانند دریا را به نمایش می‌گذارد که با جود و بخشندگی به دیگران می‌بالد.

هوش مصنوعی: مرکز توجه در دنیای بدون دین و دولت، جایی است که سرنوشت مملکت تحت تأثیر دست کسی قرار می‌گیرد که با خط خود نظم و ترتیبی به کارها می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چهار بالش را در مکانی قرار داده‌اند که حتی تصور آن مکان هم از اندیشه‌ها خارج است.

هوش مصنوعی: عجب آسمان بلندی که چرخ فلک را به دست رای و تدبیر تو سپرده‌اند و زمام امور را در اختیار تو قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: مدیران آسمان را در سامان دادن به امور، قلم تو باید آزاد باشد از قوانین.

هوش مصنوعی: شایسته است که علاقه به نور طلایی و بخشنده آسمان، به خاطر جلال و عظمت تو، همچون طنابی از خیام به سمت تو کشیده شود.

هوش مصنوعی: اگر تلاش و توجه تو به تدبیر و چیدن دام و دانه باشد، حتی پرنده‌ای که در بالای درخت سدره نشسته، هم در دام تو خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: اگر بوی تو را نسیم به مشام برساند، زیبایی‌های عالم به تو ادای احترام خواهند کرد.

هوش مصنوعی: عقل و درک می‌داند که اگر تو بخواهی، زمین هم ممکن است به حرکت درآید و آسمان در آرامش بماند.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر ذات شریف تو پایدار است و این موضوع به این دلیل است که دنیا به جوهر اصلی خود وابسته است و بر اساس آن قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به جای ذکر و مدح موجودات بزرگ و وحشی، ستاره‌ها و آسمان به یاد تو سخن می‌گویند و ستایش‌ات را می‌کنند.

هوش مصنوعی: در روزگار تو، جز هنرمندانی که از دیوانگی دور هستند، کسی نمی‌تواند به فساد و فتنه بپردازد. در حقیقت، در دایره عدل تو، هیچ بیماری و خونخواری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از آسمان، پادشاهی وجود دارد که هر روز با یک شمشیر طلا به جنگ زننده‌های نادان می‌رود تا از آن‌ها دفاع کند.

هوش مصنوعی: صبح‌خیزان را به میخانه‌ی افق می‌برند و در یاد تو همیشه جامی در دست دارند.

هوش مصنوعی: منم که مانند یک طوطی خوش‌زبان در عشق شور و شوق به‌وجود آورده‌ام، مثل بلبل که نغمه‌سرایی می‌کند و حرف‌ها را به زیبایی بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: شعر من را زمانی به یک مشتری می‌فروشند که او به خاطر محبت، به شکلی درست و منظم، از سمت مغرب آفتاب، طلب وامی کند.

هوش مصنوعی: اگر مدتی از وجود مقدس تو دور بوده‌ام، این تنها به خاطر دوری قضا و قدر و بدی‌های روزگار بوده است.

هوش مصنوعی: در دل من، که پر از آتش و شور و احساس است، جایی از آن تو داشتید، زیرا که تو مانند خورشید، در اوج زیبایی و درخشش، قرار داشتی.

هوش مصنوعی: من همیشه به ستایش تو مشغول بوده‌ام، اما از مقام تو کمی کاسته‌ام.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا در این مدت نتوانستم به حضور تو برسم و خودم را به تو معرفی کنم.

هوش مصنوعی: هر زمان که آسمان به مانند آینه نمایان شود، مقام و نشانی از خداوند در عالم وجود زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: چون ماه یک شب می‌درخشد، در روزهای بعد به تدریج بیشتر می‌شود. حسود از کاسته شدن درخشش ماه ترس دارد، چون ماه کامل همیشه درخشان‌تر خواهد بود.