هوش مصنوعی: ای کعبه، چهره‌ات چون ماه زیباست و تو محل پرستش جهانیان هستی، دلت به سنگ سیاه (حجر الاسود) و لب چشمه زمزم زینت بخشیده است.

هوش مصنوعی: تو پیکر زیبا و دلربا هستی، وابسته به مهر و لطافت. ترکیب وجود تو، مانند جایی است که ارواح و جان‌ها به‌طور ملموس در آن جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: بوی خوش موهای سیاه تو مانند عطر بهشت است، اما آهی که از دل پرآتش من برمی‌آید، شبیه دود جهنم است.

هوش مصنوعی: محبت چهره زیبای تو برایم حکم سرنوشت را دارد و احساس ناراحتی ناشی از عشق به تو، مانند روزی است که برایم تعیین شده است.

هوش مصنوعی: از خاک در خانه‌ات جانم را مثل یک چشم سیاه زینت داده‌ای و از درد عشق تو، عقل و خرد من را مانند چهره یک احمق کرده‌ای.

هوش مصنوعی: دل من در درگیری و آشفتگی زلف‌های نامنظم تو است، و جانم در لب‌های شیرین و شکرین تو پنهان شده است.

هوش مصنوعی: شک و تردید از چهره زیبای تو به قدری دور است که موسی، همزمان با آن، در برابر لب‌های سرخ و زیبا تو، عیسی مریم نیز احساس شرم می‌کند.

هوش مصنوعی: خطی که با پرگار رسم می‌شود، دایره‌ای خیالی را ایجاد می‌کند و احساسی که از دهان تو می‌شنوم، سخنی رازآلود و مبهم است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی‌ها و ویژگی‌های جذاب یک شخص می‌پردازد. خط‌های خوش و زیبا مانند زبان طوطی، لب‌ها شیرین و دلپسند، و خال‌های سیاه بر روی بدن که به زلف‌های پیچیده افزوده شده‌اند. این ویژگی‌ها بیانگر ظرافت و جذابیت فرد است.

هوش مصنوعی: عرق از صورتت به خاطر شراب خوش طعم فرو افتاده، همانطور که بر گل‌های صبحگاهی، قطره‌های شبنم نشسته است.

هوش مصنوعی: کسانی که غم دارند، جز تو درمانی ندارند و دل‌سوختگان نیز جز زخم تو درمانی پیدا نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: در میخانه‌ی شادمانان، گاه و بی‌گاه، به من جامی می‌دهد که از ابتدای آفرینش به من داده شده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز سایه‌ام با من نیست و غمی در دل دارم که فقط ناله‌ام را می‌شنود؛ کسی نیست که با من هم‌صحبت یا همدم باشد.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان در برابر دشمنی که به خاطر زحمات و دردهایی که تحمل کرده، خسته و غمگین است، ایستادگی کرد؟

هوش مصنوعی: این بیت به وصف ویژگی‌های برجسته یک شخصیت برجسته می‌پردازد که در دینی و حقایق معنوی دارای مقام و منزلت بالایی است. او، پیشوای حقیقت و علم، در میان ملت‌ها و اقوام، به عنوان فردی دانشمند و حکیم شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: ای توصیف عظمت و زیبایی‌ات فراتر از نوشته‌هاست و نعمت‌ها و بخشش‌هایت را نمی‌توان با شماره و حساب محدود کرد.

هوش مصنوعی: در آسمان، مانند منجوق‌هایی که بر روی چتر درخشیده‌اند، زیبایی و نور تو بر روی پرچم صبح نمایان است.

هوش مصنوعی: تنها هنرمند ذاتی تو در عرصه‌ی معناست که می‌تواند در زلف‌های عروس‌های کلام، زیبایی و لطافت را به وجود آورد. دیگران در این موضوع سخنی نمی‌گویند.

هوش مصنوعی: شعله خورشید ناشی از تدبیر و اندیشه توست، همان‌طور که جرم ماه از نور ستاره بزرگ حاصل می‌شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی زیبای آسمان در بالای خانه‌ی تو سکونت دارد و پادشاه آسمان در قصر تو منزل گزیده است.

هوش مصنوعی: علم ثابت و پیشرفته‌ای که به صورت زیبایی در لباس گرانبهای علم و دانش ارائه شده، اکنون به عنوان معلمی برای دیگران شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: از آسیب شهرت تو آسمان ناچار و در حیرت است و با دلیل شمشیر تو قضا حق دارد که مقصر و موظف باشد.

هوش مصنوعی: بر سینه‌اش سنگی می‌زرد از خجالت، چرا که در برابر دل تو از شدت شرم عرق‌ریز می‌شود.

هوش مصنوعی: نعل سُم شبرنگ تو به خاطر بزرگواری و احترامم، مانند مرواریدهایی است که بر روی پرده‌ای زیبا و بلند آویزان شده‌اند.

هوش مصنوعی: پرچم‌های تو بر فراز آسمان، ناهید را پوشانده و برجیس در لباس خودنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر ارزش و بزرگی تو معانی عمیق و بلندی را ثبت می‌کند.

هوش مصنوعی: انسان به خاطر وجود تو به خود می‌بالد، ای ذات با شخصیت که علت آفرینش آدم هستی.

هوش مصنوعی: در وجود تو دنیایی نهفته است، اما با یک نگاه مهربان تو، تمام سلطنت دو جهان به هم می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: تاریخ ساختن بنای عظمت تو بر اساس فطرت است و نه بر روی زمین‌های درخشان.

هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر من، تحت تأثیر حوادث آسمانی است و می‌خواهم بدانم که سرنوشت تو بر زندگی و جهان چه تاثیری خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر اهمیت تو بلند و برتر است و بنیاد جهان به خاطر حفاظت و پشتوانه تو استوار و محکم است.