هوش مصنوعی: دیشب وقتی که شاه زنگبار بر رومیان پیروز شد، نشانه‌های سلطنت هندستان از سمت شام نمایان گردید.

هوش مصنوعی: پیشانی و زلف مشکی معشوقان همچون چین و شکن‌هایی در شب به نظر می‌رسند و زیبایی آن‌ها جهان را به طرزی توصیف‌ناپذیر تحت تاثیر قرار داده است. این تصویر به خوبی حس زیبایی و جذابیت را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: جهان به حالت تاریکی درآمده و آسمان پر از ستاره‌هاست، مثل زنگی که در دل شب در غاری تاریک می‌خندد.

هوش مصنوعی: شمعی معطر که به کمک بوی خوشش، زیبایی و روشنی ایجاد کرده است، در دستان خادمی با عطر خوش عنبر قرار دارد. نور و زیبایی این شمع در کنار هلالی که در شب هندویی درخشان است، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در شب می‌خواند، قاری قرآن است و آسمانی که درخود دارد، زیبا و پاک است. او به شوق جایگاهی در شهر قیروان می‌نشسته، که به دریا می‌رسد و در آنجا می‌غلطد.

هوش مصنوعی: من اراده و همت خود را به جلو انداختم و از میدان خاکی گذر کردم و به اعماق آسمان آبی رسیدم.

هوش مصنوعی: من در زیبایی و نور ماه مصری، چهره‌ای از شام را مشاهده کردم و خرگاهی با دیوارهای نقره‌ای را در دل حصاری شبیه به رنگ ماه دیدم.

هوش مصنوعی: با روشنایی او، چرخ سرکش عالم همچون یک مشعل درخشان است و وجودش باعث می‌شود تا زمان، همچون آینه‌ای از او بازتاب کند.

هوش مصنوعی: گاهی مانند قایق طلایی بر کنار دریای نیل می‌درخشد و زمانی مانند حلقه نقره‌ای در دستان کسی که جواهری زیبا دارد، ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: خانه‌ای دیگر برپا شده که مختص نوشتن و کارهای اداری است و ساختارش به خوبی سامان یافته و استوار است.

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن عمق و گستردگی علم و دانش می‌پردازد. اشاره دارد که مانند دریا، دانش هم بی‌پایان و وسیع است و نوسانات آن، به مانند جزر و مدی که دریا تجربه می‌کند، می‌تواند به تغییرات و تحولات در علم منجر شود. همچنین، باغ حکمت که از ریشه‌های نطفه‌ای خود جوانه می‌زند و می‌روید، نمایانگر رشد و شکوفایی دانش و حکمت است که از آغاز نطفه‌اش به بار می‌نشیند.

هوش مصنوعی: اگرچه آصف (یکی از شخصیت‌های برجسته) در زیر نگین خود نشان قدرت داشته و مقام والایی را در دست گرفته، اما این مقام و یادگار از گذشته‌ای دور به او رسیده است.

هوش مصنوعی: بر روی بالای اتاق او، مجلسی برپا است که در آن موسیقی‌دانان با صدای دلنشین همچون بلبل، به نغمه‌سرایی مشغول‌اند و در هوای آنجا، هزاران لحن زیبا به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: طوطی‌ای که با صدای شیرین و دلنشینش دل‌ها را شگفت‌زده می‌کند، از دست کسی است که خودش نیز در پرواز و هنر شگفت‌انگیز است. صدای نغمه‌اش، مثل ناله‌های غمگین و تیره و تار، همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: در محفل او، خدمتکارش همانا سرور و مسئولیتش مانند بنده‌ای است که نشاط و خوشی را به همراه دارد. دستور و فرمان او، خوشبختی و موفقیت را به ارمغان می‌آورد و حضورش مایه‌ی شکوفایی و خیر و برکت است.

هوش مصنوعی: وقتی که دوباره به مربع رابع نگریستم، سایبانی را مشاهده کردم که نشان‌دهنده یک مکانی با بزرگی و عظمت بود و در آن جا، ایوانی را دیدم که حتی کیوان (سیاره زحل) نیز از آن شرمنده به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: طلایی‌منقار، طغرل، در آن برجی که خانه‌ی شاه هفت سرزمین است، نشسته و آسمان را بر آن بام قرار داده است.

هوش مصنوعی: تیغ او قدرتش را از شرق تا دورترین نقاط شام نشان می‌دهد و اثرات وجودش از ختن تا زنگبار گسترده شده است.

هوش مصنوعی: در میدان سیاست و در شهر بزرگ پنجم، جنگجویی با روحیه تند و دلیر حضور دارد که با خنجر خود آماده درگیری است.

هوش مصنوعی: شیران سرزمین، با قدرت و توانایی خود، پلنگ را به دام می‌اندازند و کمندشان، شاهان را در قید خود می‌گیرد. تیرهایشان نیز نشانه‌گیرانی ماهر هستند که شکار را به راحتی هدف قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: با قدرت و هیبت خود، لباس اشباح را پاره کرده و با تدبیر و سیاست، لباس ارواح را نیز از هم دریده است.

هوش مصنوعی: در ششم دیوان سرا، قاضی به‌عنوان ناظر و حکمی در شرق و غرب، قضاوتی انجام می‌دهد که بر رونق و اعتبار تصمیم‌گیری‌ها تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: روح انسان از کلام و معانی الهام می‌گیرد و نور معانی را از بیانی که دارد، دریافت می‌کند. همچنین عقل انسان، علم و دانایی الهی را از درون خود و ضمیرش به وام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: از محمود خوشبختی حاکمان و سروران شروع شد و از مسعود نشانه‌های موفقیت و کامیابی شاهان به وجود آمد.

هوش مصنوعی: بهتر از ساختمانی که خاص یک کلیساست، دوستی متین و عالم با تجربه، مانند دانشی که روشنی می‌بخشد و کسی که دانش را در خدمت دارد.

هوش مصنوعی: هفتمین برج او مانند دژی است، اما مانند دوران آسمان، مدت زمان بقای او فراتر از محدودیت‌ها و انحصارهاست.

هوش مصنوعی: در بازار او، بدی‌ها و شگفتی‌ها رایج است، اما با معیار او، خوشی و سعادت به مقدار کم و ناچیز قابل دستیابی است.

هوش مصنوعی: در کنار او از زیبایی و شکوهی بی‌نظیر بهره‌مند هستی، به‌طوری‌که در او چیزهایی با ارزش و قیمتی فراوان وجود دارد و در هر گوشه‌اش، جواهرات و زیبایی‌های بےشمار دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: کشوری که ساکنانش آرام و استوارند، منظره‌اش پر از زیبایی است و چهره‌های زیبا مانند آتش درمی‌تابند و درخشندگی خاصی دارند.

هوش مصنوعی: از آنجا که ستاره‌اش با ستاره‌های دیگر در حال رقابت و درگیری است، نمی‌تواند موقعیت خود را به خوبی نشان دهد. و از طرفی، به خاطر قدرت و استحکام ستاره‌اش، مانند حکومتی بزرگ و با شکوه به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: من در نوری که بر چرخ آسمان تابیده بود نگاه کردم و مانند پارچه اطلس زیبا، آن را دیدم. از عمق دریا به کناری آمدم و در آنجا فرود آمدم.

هوش مصنوعی: به خاطر اشک‌هایم مانند ابر، در دنیا قدم گذاشتم و از آن سرزمین به سرعت خارج شدم.

هوش مصنوعی: در جایی دیدم که زیبایی‌های وجود او از هرگونه زینت و تزیین بی‌نیاز است. همچنین، سقف‌های آنجا بدون هیچ حاشیه و مرز مشخصی نمایان است.

هوش مصنوعی: پرندگان او در باغ خوش صحبت هستند، اما از صدای زنبورها بی‌خبرند. گل‌های او خوشبو هستند، اما از خارها بی‌نصیبند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف مکانی می‌پردازد که به عنوان پناهگاه پرندگان و نماد بهشتی شناخته می‌شود. این مکان به نوعی مرکز و کانونی برای زندگی و آرامش است و از ایران به عنوان دنیای بزرگ‌تر و مزار روح انسان‌ها یاد می‌کند. به طور کلی، این بیت حس زیبایی و تقدس را در فضایی از طبیعت و انسانیت به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: نگهبانان هرکدام به دقت مراقب هستند و از فاصله دور چشم مراقبت دارند، در حالی که شراب‌نوشان تمام وجودشان پر از مستی و دور از آثار سرخی و خماری هستند.

هوش مصنوعی: وقتی به آسمان نگریستم، چیزی ندیدم جز گرد و غبار در برابر درگاه پادشاه.

هوش مصنوعی: ستاره‌ای که نماد خلافت است، مانند مرواریدی در تاج سلطنت، سایه‌بان آفتاب و سرزمین‌های هفت کشور است که تحت نظر و حمایت پروردگار قرار دارند.

هوش مصنوعی: بطلان مجاهد، خطاب به کسی است که از او به عنوان وارث عظمت و قدرت یاد می‌شود. این شخص در مکان امن و پناهندگان قرار دارد و اگر کسی بخواهد از دست او به دریا و معادن طلا و سنگ‌های قیمتی دست یابد، باید حذر کند.

هوش مصنوعی: حیدر ثانی یعنی علی ابن ابی‌طالب، محمد شاه عادل است که دلش همچون خنجری در دستش، قدرت و توانایی را به نمایش می‌گذارد و او نشانه‌ای از عدالت و پیروزی را با شمشیر ذوالفقار در اختیار دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا به فردی اشاره شده که قدرت و عظمت او به قدری زیاد است که حتی ستارگان آسمانی برای او افتخار می‌کنند. او به مقام و جایگاهی دست پیدا کرده که به عنوان یک پادشاه برتری قابل توجهی بر دیگران دارد و زیبایی و شکوهش به حدی است که آسمان‌ها به او توجه می‌کنند.

هوش مصنوعی: خسرو رومی، چهره‌ای درخشان و روشن در سمت مشرق دارد و در دل روز، به عنوان نگهبان کاخ خود، بر جهان سلطنت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در زمان عدل و انصاف، بید به دلایلی ناچار شود که به جنگ برود، در آن صورت، چمن و خاک در اثر این نزاع به یک حالت یکسان می‌رسند و دیگر فرقی نمی‌کند که درخت چنار کجا قرار دارد.

هوش مصنوعی: از رحمت‌های او و روحیه‌ام، برگ و صدا در باغ و در چمن بر روی درختان می‌روید.

هوش مصنوعی: خضر با شمشیری که آب زندگی را می‌برد، مانند سکندر، قلب دارا را در میدان نبرد بر درد و رنج مسلط می‌کند.

هوش مصنوعی: صفت بخشش و بردباری او در برابر مشکلات، مانند سنگی است که بر دل می‌نشیند و از بی‌تابی و ناآرامی، به سختی فشار می‌آورد.

هوش مصنوعی: تو همچون تیغی هستی که آتش را به اطراف می‌پراکند، و آسمان از شدت سوزش تو به شکل دوزخی کوچک درآمده است.

هوش مصنوعی: دست کسی که زرنگ است، به هوا طعنه می‌زند و در اینجا اشاره به زشتی های پاییز دارد. در مقابل، قلم او در وصف تو، صد خنده و شادی به وجود می‌آورد که بهار را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: قیافه و شکل حریف تو مانند ابروی زیبای بتان است و حالتی دلربا و جذاب دارد. در مقابل، قلب کسی که دلش به تو بد کرده، همچون زلف‌های دلبران و پریشان، خالی از محبت و کینه‌آلود است.

هوش مصنوعی: اگر به یاری قدرت و نیروی خود، موقعیتی را به دست آوردی، باید از آن حمایت کنی و در برابر مشکلات با قوت و استقامت بایستی. همچنین، با نیرنگ و ابتکار عمل، از خود محافظت کن تا در برابر چالش‌ها آسیب نبیندی.

هوش مصنوعی: در دور و بر تو هیچ چیز غیر از شراب وجود ندارد و هیچ بی‌قراری غیر از دلشوره ناشی از موهای یار نیست.

هوش مصنوعی: امروزه جادوی فریبندگی مردم کمتر دیده می‌شود و تنها کسانی که به زیبایی‌های خاصی مانند بت‌های قندهار نگاه می‌کنند، این جذابیت را می‌یابند.

هوش مصنوعی: اگر رحمتی که به دیگران می‌کنی، به خاطر مصلحتی باشد، حتی در زمان‌های پرفشاری، می‌توانی بر مشکلات غلبه کنی و موفق شوئی.

هوش مصنوعی: از تمام شانس و خوشبختی که برایت فراهم می‌کنند، حتی هفت آسمان هم نمی‌توانم فراتر از یک خط مشخص ببینم.

هوش مصنوعی: اگر آفتاب گرم بر بام تو بتابد، هر روز بر زمین پای تو می‌آید و به نوعی از تو عذرخواهی می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که توانایی بیان عظمتی مانند تو را ندارم، از سر کم‌گویی تنها به دعا کردن بسنده می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر ستارگان در آسمان در حرکت باشند، پس برای آسمان هم راهی وجود دارد تا همیشه برقرار بماند.

هوش مصنوعی: دور از مقام و جلال تو، تاریخ زندگی و روزهای عمرت به یادگار باقی بماند.