هوش مصنوعی: اگر صوفی خالص و ناب باشد، باید جامی پر از نور و روشنی را از خود بگیرد و اگر نتواند، نمی‌تواند جلال و زیبایی را به درستی نمایش دهد.

هوش مصنوعی: این فصل خاص و دلپذیر است، که در آن تنها زیبایی نرگس کنار جوی آب می‌تواند با زرق و برق جام طلایی خود دل را شاد کند.

هوش مصنوعی: به لاله نگاه کن که چگونه با رنگ قرمز شنگرفش بر روی چمن‌ها می‌درخشد. هیچ هنرمندی نمی‌تواند به زیبایی و هماهنگی آن شکل مربع را به تصویر بکشد.

هوش مصنوعی: در میان درختان و چمن، هیچ‌کس به زیبایی و شادابی بهار نمی‌تواند با گل‌های زیبا و جواهرنشان رقابت کند.

هوش مصنوعی: نسترن با یک پوشش سفید مانند کافور در باخت است، زیرا نسیم هر لحظه نمی‌تواند دوخت‌هایی که بر تنش است را به آرامی جا به جا کند.

هوش مصنوعی: اگر معشوق بخواهد به گلستان برود، به خاطر مجلس و جمع نمی‌تواند از چمن بیفتد.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و خمار نرگس، وقتی از خواب بیدار می‌شود، نمی‌تواند به راحتی از بستر عشق بلند شود.

هوش مصنوعی: هرگز بید را به جایی نبر که در برابر وزش باد نتواند مقاومت کند و نتواند زره‌اش را از آب درآورد.

هوش مصنوعی: در باغ، بلبل عاشق که از غم بی‌محبوبی رنج می‌برد، بدون وجود گل، دلش به هیچ بی‌قراری نمی‌افتد و به باغ پر از گل نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: غنچه به نسرین شباهت دارد، چون در وِجه‌ی زیبایی و لطافتش، به‌گونه‌ای است که اگر دچار درد و رنج نشود، همیشه در حال شکفتن و زیبایی باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: اگر عروس بهار (چمن) از اتاقش بیرون نیاید، هر لحظه نسیم صبح نمی‌تواند ناز او را به گوشه مقنعش برساند.

هوش مصنوعی: وقتی سبزه مشاهده کرد که گل به سرزمین خشک و بیابانی آمده و زیبایی‌های خود را به نمایش گذاشته، چرا باید به اطراف کارخانه زیبایی خود را نیاورد؟

هوش مصنوعی: بگویید، ای نوازنده، بهتر است که تنها در فصل بهار موسیقی نواخته شود، زیرا غیر از آن زمان، هیچ چیز خوشایند و دلپذیری وجود ندارد که بتواند دل پیرمردی با موهای سیاه را شاد کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌گاه از عاشقان نشنیدیم که کسی به خاطر نوروز، چادر و پوشش خود را کنار بگذارد.

هوش مصنوعی: اگر بلبل به خاطر غیرت خود در صبح زود متوجه زیباییهای دلربای محبوب شود، دیگر از حاشیه‌های پرده خود را کنار نمی‌کشد.

هوش مصنوعی: در باغ، لاله‌های سرخ جلوه‌گری می‌کنند و تنها وقتی که یاد آن پادشاه بزرگ به میان می‌آید، زیبایی و جلوه‌گری این گل‌ها به اوج می‌رسد.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان اهمیت و مقام والای شخصیتی اشاره دارد که خود را در رده‌های عالی قدرت و دین قرار داده است. این فرد به قدری تاثیرگذار و بزرگ است که حتی آسمان نیز تحت تأثیر او قرار دارد و توانایی وجودی او به قدری است که دیگران جرات نمی‌کنند حتی گامی در برابرش بردارند.

هوش مصنوعی: آسمان به بوسیدن حنای او تمایل دارد، اما او که در حالت رکوع است، نمی‌تواند به این میل پاسخ دهد.

هوش مصنوعی: هر کسی که خاک پای دیگران را در چشم خود نبیند و برای او ارزشی قائل نشود، نمی‌تواند به مقام و مرتبه‌ی بلندتری دست یابد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند بر اساس فرمانی که به آن پایبند است، به خواسته خود برسد، زیرا کسی که طمع‌کار است، هرگز سر تسلیم در برابر امید خود نمی‌آورَد.

هوش مصنوعی: ای کسی که هر کس به پای تو سر نمی‌ساید و تعظیم نمی‌کند، بر این عرش والا دست نیابد.

هوش مصنوعی: خضر با خاکی که خودش در اثر جنابت دارد، آب زندگی نخواهد کرد، مانند کسی که در میان سختی و زحمت نمی‌تواند آرامش پیدا کند.

هوش مصنوعی: اگر پرچمدار تو نباشد، حتی اگر شاهی گردنکش بر آن باشد، فرش زربفت در این کاخ به حرکت در نمی‌آید.

هوش مصنوعی: در زمان بی‌خبری و آشفتگی، کسانی که تلاشی برای بهبود اوضاع ندارند، مثل خواب و آرامش در دل عدم قرار دارند. آنها می‌گویند که زندگی را باید با تغییر و تحولی در اوضاع میسر کرد.

هوش مصنوعی: اگر ابر بخواهد از رحمت و نعمت دریای تو بهره‌مند شود، به خاطر شرم و حیا، دیگر این زیبایی را بر سطح زمین نخواهد ریخت.

هوش مصنوعی: عجب از دنیا که با تمام وسعتش، نمی‌تواند قدرت نگارش تقدیر تو را در این مکان وسیع تغییر دهد.

هوش مصنوعی: وقتی که در ستایش تو کلام قشنگ و فصیح را به زبان می‌آورم، اگر آن لحظه نتوانم مانند ابن مقفع، سخن بگویم، چه جای شگفتی است.

هوش مصنوعی: فقیهی داستانی را نقل می‌کرد که فرد نادانی ادعا می‌کرد کلام خواجو به اندازه‌ای ضعیف است که نمی‌تواند دو مصرع را به هم وصل کند.

هوش مصنوعی: چون او مانند شمع روشن و درخشان شود، طبع او فقط به همان لباس زیبای خود راضی نخواهد شد.

هوش مصنوعی: در باغ معنویت چه چیزهایی روی می‌دهد وقتی که در آن، از گیاهان، تنها نعناع به صورت دسته‌جمعی برداشت نشود؟

هوش مصنوعی: خواستم چهره‌ام را در میدان نبرد به نمایش بگذارم تا دلم از غصه این حادثه ناخوشایند رنج نبرد.

هوش مصنوعی: اگر در دریاهای حکمت غوطه‌ور شوی، مانند ماهی ذوالنون می‌شوی. اما اگر در سختی‌ها و رنج‌های زندگی غرق شوی، به مانند قورباغه‌اید که نمی‌تواند از مشقت‌ها فرار کند.

هوش مصنوعی: در عالم وجود، اگر دل تصمیم به سفر و جستجو بگیرد، مانند شتری است که از جایی امن و مطمئن به خطر نمی‌رود.

هوش مصنوعی: بر روی این بنده مظلوم سایه‌ای قرار بده تا از ظلم و ستم افراد پست به دور باشم.

هوش مصنوعی: با چنین خوشبختی و نصیب، حتی اگر به مقام و مفهوم شرف و روشنی برسم، دل من هیچگاه از مرتبه‌ی بالای خود نمی‌کاهد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نباید در برابر زیبایی‌های زندگی، همچون سبزه و گل، بدی و زشتی را به نمایش بگذارد و فقط کسانی که در زمینه‌های خاص مهارت دارند، می‌توانند در این حوزه ورود کنند.

هوش مصنوعی: هرگز زبانت را جز به دشمن در نیار و به کسی که بر تو آسیب بزند، تندخو نباش. مانند گیاهی که در برابر طوفان سرسبز می‌ماند، با آرامش و صبر زندگی کن.

هوش مصنوعی: من در پایان به توصیف شمشیر تو پرداختم و گفتم که در برابر قدرت و عظمت تو هیچ‌کس نمی‌تواند سر تسلیم فرود آورد.