هوش مصنوعی: آیا قوانین جهان به خاطر مقام و عظمت تو به وجود آمده‌اند؟ چه زیبایی‌هایی در آسمان‌ها به خاطر بلندی و مرتبت تو ایجاد شده است!

هوش مصنوعی: نهال باغ معانی، نشانه‌ای از روشنایی و دانایی است که به چشم‌ها زندگی و امید می‌بخشد. این نماد، شایسته مقام بلند و سلطنت است که به مانند تاج بر سر دولت می‌نشیند و ارزش و احترام را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و ارزش‌های یک مقام یا منصب در حکومت می‌پردازد. مال و املاک به عنوان نشانه‌ای از قدرت و ثروت وزیر، نماد حمایتی برای ملک و سلطانی است که در اینجا به سلطان نصیر دین محمد اشاره شده است. به عبارتی دیگر، این مقام و جایگاه وزیر، به عنوان جواهری در دست سلطان به شمار می‌رود که نشان‌دهنده شأن و منزلت بالای او است.

هوش مصنوعی: ستون خیمه به خاطر تیر بی‌نقص تو به نرمی می‌لرزد، و در میانه آسمان، نور ستاره‌ها از تیر تو پنهان می‌شود.

هوش مصنوعی: آسمان در برابر تو خضوع می‌کند و کاخ تو مانند محلی sacred تبدیل به عبادتگاه زمانه شده است. خاک در خانه تو مانند معبد است و همه جا تقدس آن را می‌ستایند.

هوش مصنوعی: کرم و kindness را از دستان نیکوکار تو یاد گرفته‌ام و درس بزرگی را در مکتب پرچم تو آموخته‌ام، درسی که مانند الفبای زندگی است.

هوش مصنوعی: دست تو باعث پیشرفت و شکوفایی دولت شده و نشانگر حمایت و پشتیبانی قوی از آن است.

هوش مصنوعی: در بالای گردونه، کلاهی از جنس شمعی می‌گذارند و در عین حال، بر تن عالم جامه‌ای از جنس شامی سیاه می‌پوشند.

هوش مصنوعی: دو نفر به خاطر تو به جاهای مختلف فرستاده می‌شوند، به شرطی که تو با محبت و مهربانی آنها را نپذیری.

هوش مصنوعی: با ضربه‌ای که تو به آسمان می‌زنی، عالم طبیعت به خدمت تو در می‌آید و به گونه‌ای تربیت می‌شود که به ادب تو توجه کند.

هوش مصنوعی: مگر تو که بلقیس، ملکهٔ سبا، با عظمت و زیبایی، مقبره‌اش را با هدیه‌هایی چون هودجی به سمت کاخ‌های فاخر برده باشد.

هوش مصنوعی: با شمشیر تیز می‌سوزی جامه را و در آسمان، ستاره جوزا را با نوک قلم به کلاه فرقد می‌دوزی.

هوش مصنوعی: از صبح زود، پادشاهی با تاجی از سنگ‌های قیمتی ظهور کرد که بر فراز آسمان به تو نگاه می‌کند و همچون زینتی از زمرد بر دوش تو خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: از دست جام دور و بر تو، خنده بر لب کوثر نشسته است. فتنه‌ای که در زمان تو به وقوع می‌پیوندد، بر مرقد پایبند شده است.

هوش مصنوعی: اگر حسادت کسی به بزرگی تو گواهی ندهد، شهادت بهتر است که به دست یک عادل در محضر حق باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی با شدت و سختی با تو صحبت کند، باید او را مانند حروف مشدد در نظر گرفت و به او سختی و شدتی مشابه وارد کرد.

هوش مصنوعی: اگر قلم بخواهد در مورد نادرستی‌های تو چیزی بگوید، با تندخویی و شدت با او برخورد می‌شود، به گونه‌ای که مانند تیغی بر سرش فرود می‌آید.

هوش مصنوعی: در سپیده‌دم، زمانی که خورشید از روی آب به طرف بالا می‌آید و نورش را پخش می‌کند، بیا و تماشا کن چگونه آتش در آب حل می‌شود و زیبایی خاصی به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: در سحرگاه، سرو زیبایی در میان چمن به رقص درمی‌آید، و از شمع‌ها و صورت‌های زیبا می‌خواهد که باده‌ی سرخی را در اختیارش بگذارند.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این است که در زمانه‌ای که آتش در حال شعله‌ور شدن است و باران خوشبو بر آن می‌بارد، باید از آب استفاده کنیم. این نکته به اهمیت آرامش و تلطیف شرایط در زمان‌های بحرانی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: تو مانند سکندر هستی و زمانه باید به خدمت تو درآید. بر مشکلاتی که به تو فشار می‌آورد غلبه کن و از شادی و خوشی‌ها بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: زبان من مانند شمشیری تیز است که به شدت به من آسیب می‌زند و این زخم‌ها فراتر از تحمل من رفته‌اند. در زمانی که تیغ زبان تو به دیگران آسیب می‌زند، من در حال گذران زمان هستم و درد و محنت را بیشتری احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: معلمی که در مدرسه سیاره‌ها تدریس می‌کند، به لطف طبیعت الهی‌اش، به نوشتن کتاب‌هایی درباره عظمت و زیبایی‌های تو مشغول است.

هوش مصنوعی: دل من مانند شکرنرمی است که از طرز نوشتن تو شیرین و لطیف شده است، و بدنم به مانند تیری برهنه است که از قدرت و تیزی تو خالی شده و تنها به خودت وابسته است.

هوش مصنوعی: از دریچه ایوان، یاد و خاطره‌ام را بیرون می‌آورند، در زمان خاصی که به ستایش خطیبان سیاه‌چشم پرداخته می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که پرده کنار برود، در دل من احساساتی عمیق و پنهانی بیدار می‌شود که مرا به سمت تاریکی و رازآلودگی‌های عشق می‌کشاند. زلف‌های پیچیده و مجعد او، راهی را برای دل من به سوی حوادث و تجربیات خیره‌کننده می‌گشایند.

هوش مصنوعی: اگر قصه من را به عنوان یک معجزه بشناسند، دیگر هیچ کسی در آسمان نمی‌تواند درباره گفته‌های مبرّد صحبت کند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات، مانند پنبه‌ای که از عمق دریاهای هند به سطح می‌آید و از آب تیره بیرون می‌آید، گوهری با ارزش و زیبا به دنیا معرفی می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمم به وضوح تو را ستایش کرده است، همچنان که آب در دو مجلد با طراوت و زلال است.

هوش مصنوعی: با تلاش و اراده‌ی قوی، به قله‌های بلند دست یاب و راه مشکلات را با نعمت و خوشبختی مسدود کن.

هوش مصنوعی: هرگز نباید در فرایند زندگی و هستی خود به محدودیت فکر کنی، چرا که مانند حرکت دورانی آسمان که همیشه در حال تغییر و تحول است، نباید خود را در شرایط سخت و ثابت محصور کنی.

هوش مصنوعی: مدت و اعتبار مقام تو به اندازه‌ی بندهای زمان مرتب است و بقای عمر تو به همان اندازه‌ی طول دوران پایدار خواهد بود.

هوش مصنوعی: هدف‌هایت آماده و تو امن هستی. آرزوی تو به واقعیت می‌پیوندد و دستاوردهایت به بلندی‌ها می‌رسد.