هوش مصنوعی: پرندگان خوش صدا از باغ گل خبر خوشی دارند و آنهایی که دل‌شکسته‌اند نیز از سرزمین عشق خبر دلگرم‌کننده‌ای دریافت کرده‌اند.

هوش مصنوعی: کسانی که بر اثر جدایی و دوری کشته شده‌اند، به آرامش رسیده‌اند، و کسانی که تشنه‌ هستند، به آب زلال رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: مهد بی سیمان به آرامگاه پاک و با عظمت پادشاه اشاره دارد که در آن بی‌نیاز از زرق و برق دنیایی، پیروان راه عرفان و درویشی به مقام و منزلت رسیده‌اند و از سلطنت و قدرت دنیوی خود فاصله گرفته‌اند. در حقیقت، اینجا جایگاه افرادی است که به سادگی و معنویت دست یافته‌اند.

هوش مصنوعی: بلبل که صدای دلنوازش در مجلس گل هاست، دوباره پیامی برای بوستان آورده است.

هوش مصنوعی: جان مستی‌ها از جامی که روح را تازه می‌کند، بیشتر شده است و می‌نوشند از آبی که طراوت و شادابی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: بنگر که چگونه داستان عشق وامق و عذرا را برای کسی تعریف کرده‌اند که در فقر و تنگدستی به سر می‌برد و گنجی پر ارزش برای او آورده‌اند.

هوش مصنوعی: در دل اهل عشق، محبت و دوستی مانند پیوندی نیرومند وجود دارد که آنها را به هم نزدیک می‌کند. عطر و یاد یار خوب و مهربان، به آنان آرامش و شادابی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: آفتاب را در حالتی خاص و زیبا در هلالی قرار داده‌اند و شعله‌های آتش را در آبی زلال و شفاف جا داده‌اند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای به نام تیهو، از خطر شاهین نجات پیدا کرده است و نامه‌ای از ویس، دختری با زیبایی خاص، به برامین (مکان یا شخصی) ارسال شده است.

هوش مصنوعی: باغ را با زیبایی‌های معروف طاووس زینت داده‌اند و کاخ را هم مانند مناظر کاووس آراسته کرده‌اند.

هوش مصنوعی: خاک به لطف آب جاری زندگی می‌گیرد و سبزه‌ها از نسیم زندگی‌بخش بهره‌مند هستند.

هوش مصنوعی: از سوی شاه، هدیه‌ای به بندگان داده شده و پادشاهان شربتی شیرین و خوشمزه دریافت کرده‌اند.

هوش مصنوعی: به این جمع نگاه کنید که چگونه آن شخص بی‌خبر از حالت خود را به دنیای خلوت و آرامش چهره زیبا رهنمون کرده‌اند.

هوش مصنوعی: درختان بی‌برگ را با رنگ سبز زنده و زیبا پوشانده‌اند و پرنده‌ای که صدایش دلنشین است، از گل‌های نسرین نغمه‌ای سر می‌دهد.

هوش مصنوعی: مجنون با بویی که صبحگاه از موهای لیلی به مشامش می‌رسد، سرشار از عشق و احساسات می‌شود. به نظر می‌رسد که لیلی با چین و شکن‌های موهایش، حس و حالی خاص به مجنون داده است.

هوش مصنوعی: خوش آمدی ای مژده آور عاشقان، وضعیت چطور است؟ حال آن درخت شمشاد و گل نسرین چه خبر است؟ بوی خوش خال مشکی چیست؟

هوش مصنوعی: پیر کنعان را ببین که ماه کنعان دوباره خضر را در تاریکی پیدا کرد و نشان آب حیات را دید.

هوش مصنوعی: گوهر واقعی را با عقل در عمق دل شناسایی کرد و در نتیجه، جان جهانی را در عرصه روح کشف نمود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در باغ بهشتی می‌خواند، به معنای واقعی مانند انسان کاملی است که عطر جان‌پرور گل‌های بهشت را دوباره تجربه کرده است.

هوش مصنوعی: پرنده خوشخوانی که نتوانسته بود آوازش را در دمی که در بسته بود، سر دهد، وقتی در باغ گلستان به اوج زیبایی رسید، هزار صدا به گوش رسید.

هوش مصنوعی: ذره‌ای سرگردان که هوادار زیبایی و خوش شانسی است، به مانند خورشیدی درخشان که دوباره پیدا شده، می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هرچند که طبیعت من مانند هفت آسمان به سوی جوانان و بیداری می‌رود، در این لحظه به نظر می‌رسد که می‌توانم میدان بازیابی را دوباره به دست آورم.

هوش مصنوعی: دل اکنون از غم رهایی پیدا می‌کند، زیرا شادی جلوه‌گر شده است. پس باید سر را بلند کرد و به زندگی امیدوارانه ادامه داد، چرا که بهبود و ساماندهی دوباره شروع شده است.

هوش مصنوعی: سحرگاهان، افرادی که راستگو و صادق هستند، از آغاز روزی خوش برخوردار می‌شوند؛ اما من، در لحظه‌ای که آزاد می‌شوم، از زنجیره غم رهایی میابم.

هوش مصنوعی: گلرخان با لب‌های شرابینش، روح را به زندگی وصل می‌کند و با جام می، جان و زندگی تازه‌ای به آن می‌بخشد.

هوش مصنوعی: این کرامت را ببین که هر لحظه به ساکنان زمین، مقام و مرتبه‌ای از آتش و روشنی آسمانی عطا می‌کند.

هوش مصنوعی: پرندهٔ جان، که نشان‌دهندهٔ دل‌شکستگی و جدایی است، همچون سیمرغ، نشانه‌ای از عدم وجود و بی‌هویتی را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: پرنده روح که در باغ قدس آشیانه دارد، هر دم از باغ‌های بی‌زمان و مکان بویی به مشام می‌رساند.

هوش مصنوعی: دوستان هر لحظه در میان رنج و غم دشمنان، در باغ شاداب، به رفقا شراب خوش رنگی به نام ارغوانی می‌نوشانند.

هوش مصنوعی: در این مجال، محفل را به شکوه و عظمت کاخ سکندر تشبیه می‌کنند و در این میهمانی، به می‌نوشی به انسان زندگی و طراوت می‌بخشند.

هوش مصنوعی: از آمدن گروهی که فرمانروایی روح و جان را دارند، انبساط و خوشبینی به عالم جان اعلام می‌شود.

هوش مصنوعی: سایهٔ خداوند بر جمال‌الدین، شاه بزرگ دنیا و پشتیبان خسرو بزرگ، ابواسحق بن محمود شاه.

هوش مصنوعی: از معدن هر جواهر و زر که بیرون می‌آید، پیش دست کسی که آن را استخراج می‌کند، خاک بر سر می‌ریزد.

هوش مصنوعی: بخشش و generosity او مانند دریایی است که هر لحظه موج‌هایش را به نمایش می‌گذارد و نمی‌تواند چیزی را پنهان کند.

هوش مصنوعی: به هنگام وزش نسیم، عطر و بوی خوش اخلاق او فضا را معطر می‌کند و زیبایی‌هایش را بیشتر نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: به هنگام دسترسی به او، ابر دریا را ببین که از حیا، آبی که در چشمانش است، آسمان آن را به جواهر تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: شعله‌ای که از آتش طبیعت او می‌تابد، نشانگر شکوه و نور آفرینی اوست، به گونه‌ای که نامش به عنوان پادشاه ستاره‌ها در دورانی از زمان شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: یک قطره از دریای احسان و نوازش آن دریا، همچون موجی است. این موج که نامش ابر نیسان است، به دریاچه سبز رنگی زندگی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: عقل، که کاشف و تفسیر کننده کلام است، به تحسین و ستایش او می‌پردازد و به صورت کلی تمام نکات مدح و ستایشش را از حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: هفت چرخ، که اشاره به هفت آسمان دارد، تنها غبار کوچکی از مقام و عظمت اوست و هشت بهشت، که از خالقش به وجود آمده، تنها بخاری از حضور اوست. در واقع، آنچه در این عالم وجود دارد، به اندازه‌ای کوچک و ناچیز است که نمی‌تواند حقیقت بزرگ او را توجیه کند.

هوش مصنوعی: ای خورشید، از خاک درگاه تو تاجی از طلا ساخته‌اند و دور تو به مانند دریایی از بالای سر تو نمایان شده است.

هوش مصنوعی: منشیانت هر گوهری که از دستان تو افتاده، مانند تیری که از کمر دو پیکر پرتاب شده، ارزشمند و زیباست.

هوش مصنوعی: در فضای ایوان تو، سازندگان هنر گنبد فیروزه‌ای رنگ و شش طاق را ساخته‌اند.

هوش مصنوعی: ماه که در آسمان نماد سلطنت و زیبایی است، مانند نعل اسب پرچمدار بر پایه یکی از ستاره‌ها قرار گرفته است. هر کدام از نقاط روشن آن مانند نعل‌هایی است که به زیبایی و ارزش از طلای خالص ساخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: در آغاز صبح، پرده‌دار مجلس به زیبایی و هنرمندی، جلوه‌ نشان می‌دهد و نوبت بالاترین مقام و احترام تو فرا می‌رسد.

هوش مصنوعی: اینکه می‌گوید، خورشید تو مانند میخ برای طبیعی است که می‌تابد و ستاره‌های او مثل مهتابی هستند که در چادر سبز ساخته شده است.

هوش مصنوعی: در این جمله، شاعر بیان می‌کند که در هر مژده و ستایشی که درباره تو می‌گوید، مانند جواهرات ارزشمندی است که در باغ‌های بهشت به عنوان زیور آویز شده‌اند. به عبارتی، مدح و ستایش او از تو، زیبا و پرارزش است و همچون تزییناتی است که زیبایی خاصی به فضا می‌دهد.

هوش مصنوعی: در باغ خوشبختی، بدون شایستگی و تلاش، جایی برای حور وجود ندارد و بدون توجه و همت، چشم‌انداز آرزوها هم روشنایی ندارد.

هوش مصنوعی: در دامن گل‌ها، زیبا و رنگارنگ، نشان از سیر و حرکت‌های آسمانی وجود دارد و گرد و غبار و وزش باد همچون حلقه‌ای نقره‌ای به دور زیبایی‌های ماه و آسمان می‌چرخد.

هوش مصنوعی: به هنگامی که ستاره‌ها از آسمان برمی‌خیزند، دعا می‌کنم که زمان از دامان تو دور نماند و متوقف نشود.

هوش مصنوعی: روح مقدسی که صدای دل‌انگیز باغ عظیمی را دارد، همانند او در شاخه‌های بلندی که تو داری، پنجاه نسیم وزنده است.

هوش مصنوعی: هر چیز که در پرده‌ی غیب پنهان است، با اراده‌ی تو در عالم ظاهر می‌شود. کاش که پادشاه آسمان از رازهای آن آگاه شود.

هوش مصنوعی: زمانی که جشن و میهمانی بر پا باشد، آسمان مثل خانه‌ای زیبا می‌شود و خورشید همچون میگساری است که شراب سرخ و جام ماه را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: اگر دشمن هم با تو از صداقت و باورهای عمیقت سخن بگوید، مانند صبح که از شعله‌ی دل همدم آتش خود آه می‌کشد.

هوش مصنوعی: هر جا که اراده آسمان به حرکت تو برگردد، پیروزی و کامیابی به همراه تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای شیر گردون، تو شکارچی تیرهایی هستی که از آسمان می‌بارند. ای شاه ستاره‌ها، امیدوارم بنده‌ی فرمان تو باشی که بر جهان حاکم است.