هوش مصنوعی: گلستان لبخند می‌زند و ابر اشک می‌ریزد، صبح روشن و دل‌انگیز شده و دلتنگی‌های پدر و مادر در دل‌ها حس می‌شود.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی باید مانند چنگ (ساز) ناله و فریاد کنم؟ اکنون که گل به سمت چمن (دشت) راحتی و آرامش گرفته است.

هوش مصنوعی: ای سرو زیبا، لطفاً لیوانی از شراب بده.

هوش مصنوعی: زنی در نور خورشید درخشان است و شراب گرم و دلپذیر می‌نوشد. همچنین، اگر در آب سرد قرار گیرد، می‌تواند آتش ذوب‌شده‌ای را شعله‌ور کند.

هوش مصنوعی: چشم‌های بازی تو مست و شاداب است، و من در حالت خمار و سرحال، چون که به دنبال نوشیدنی‌ام و اشک‌هایم همچون آب از چشمانم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: بر آتش من نشانی بگذار و آب روی من را بریز.

هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی مرا به سمت مکان‌های نادرست و عیب‌دار هدایت کنی؟ من مثل شمعی که در کنار پروانه می‌سوزد، به عشق و اشتیاق در این مسیر سوزان می‌شوم.

هوش مصنوعی: گاهی به جایی پر از ثروت و زیبایی می‌روی و گاهی به مکانی خالی و بی‌روح. در هر دو حالت، با زیبایی و جاذبه‌ات مرا مجذوب می‌کنی و دیوانه‌ام می‌سازی.

هوش مصنوعی: دیوانه کسی است که زیبایی چهره یک پری را نبیند.

هوش مصنوعی: به من شرابی بده که با آن خورشید خاور را برافرازم و خون سیاوش را از جام جم به گردش درآورم.

هوش مصنوعی: صدای پرنده را بشنو که بر آهنگ های مختلف می خواند تا بوی خوش نسیم صبحگاهی به مشام برسد.

هوش مصنوعی: بفشان شکنج طره مشکین عنبری به معنای این است که موهای مشکی و خوشبو را به زیبایی و آزادی رها کن. این تصویر به زیبایی و جذابیت اشاره دارد و فضایی عاشقانه و دلنشین ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: خواجو می‌گوید که از افسون و جادو صحبت نکن و به داستان‌های بی‌اساس و خرافی توجه نکن. در عوض، مانند صبح که نورش به تدریج می‌تابد، از لذت‌های زودگذر و شبانه بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی طبیعت و زندگی اشاره می‌شود. درختان و گیاهان به حیات و شادی می‌رقصند و مانند خضر (شخصیتی که به زندگی جاودان معروف است) از تاریکی‌های دنیا رهایی می‌یابند و به سوی آرامش و نور می‌روند. به نوعی این تصویر نشان‌دهنده امید و سرزندگی است که در طبیعت و زندگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: آب حیات، جوی آبی است که از جام سکندر می‌ریزد.