خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۸۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای من شده بی رخ تو از ناله چو نال</p></div>
<div class="m2"><p>وز باغ غمت ندیده جز ناله منال</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر چادر شب مردمک دیدهٔ من</p></div>
<div class="m2"><p>تقریر کند نقش تو لیکن به خیال</p></div></div>

دیوان خواجوی کرمانی به اهتمام و تصحیح احمد سهیلی خوانساری » تصویر 799

شمارهٔ ۸۵

ای من شده بی رخ تو از ناله چو نال
وز باغ غمت ندیده جز ناله منال
بر چادر شب مردمک دیده من
تقریر کند نقش تو لیکن به خیال

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت expresses می‌کند که به خاطر نبود تو، غم و اندوهی عمیق در دلش وجود دارد. او می‌گوید که از باغ غم تو جز ناله‌ای نمی‌بیند و در چشمش، تصاویری از تو را می‌بیند که تنها در خیالش شکل می‌گیرند.

شمارهٔ ۸۳

شمارهٔ ۸۴

هوش مصنوعی: من به خاطر نبودن روی تو به شدت دلم گرفته و از درد و غم تو جز صدای ناله خودم چیزی نمی‌بینم.

ای من شده بی رخ تو از ناله چو نال

وز باغ غمت ندیده جز ناله منال

هوش مصنوعی: بر پرده شب، تصویری از تو در ذهنم نقش می‌بندد، اما این فقط خیالی است.

بر چادر شب مردمک دیدهٔ من

تقریر کند نقش تو لیکن به خیال

شمارهٔ ۸۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده