شمارهٔ ۱۰۵
ای برگ گُلت به مشک ناب آبستن
وی مردم چشم ما به آب آبستن
بر یاد رُخت روح فزاید به صبوح
گردد مه نو به آفتاب آبستن
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای برگ گُلت به مشک ناب آبستن
وی مردم چشم ما به آب آبستن
هوش مصنوعی: ای برگ گل تو با عطر خوش مشک آمیختهای و منتظر به دنیا آمدن میمانی، در حالی که چشمان ما نیز منتظر دیده شدن زیباییهای تو هستند.
بر یاد رُخت روح فزاید به صبوح
گردد مه نو به آفتاب آبستن
هوش مصنوعی: با یاد تو روحی تازه و پرنشاط به دست میآید، مانند صبحی که ماه جدیدی به وجود میآورد و آفتاب به شکوفایی میرسد.

خواجوی کرمانی