هوش مصنوعی: در صبح زود، مانند سیمرغی آتشین، پرهای خود را از زیر بال زینتی‌اش بیرون می‌آورد و تخم طلایی را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: امروز پیام‌آورانی از افق به من رسیدند که نوید بازگشت منصور، پادشاه شرق را می‌دهند.

هوش مصنوعی: شه سنان که حاکم و فرمانروای بزرگی است، با قدرت خود جهانی را گشوده و ستاره‌ها را نمایان کرده است. از کمینگاه خود، پیشروی لشکری را آغاز کرده است.

هوش مصنوعی: ماه که نور و روشنی ستاره‌هاست، به خاطر تیزی و حرارت آفتاب چشمانش آسیب دید و بسوخت.

هوش مصنوعی: آسمان گل‌های قرمز را بر روی گل‌های خوشبو ریخته و زمان، بوی کافور را بر عطر خوش عنبر منتشر کرده است.

هوش مصنوعی: مانند مرغ سحر، در چمنزاری که خانه‌ام است، نشسته‌ام. سازم را مانند لاله‌ای که در دست گل‌های سرخ نوشیدنی دارد، به دست می‌گیرم و در سرم شراب می‌ریزم.

هوش مصنوعی: دختر زیبا روی من به استقبال آمد مانند خورشیدی که در جواهرات پنهان شده است.

هوش مصنوعی: ابر سیاه بر روی خورشید سایه افکنده و دور قمر را با مشک خالص احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذابیت موی بافته شده اشاره کرده است که به گونه‌ای به چهره و چشمان مست و مستی شخصیت دیگر جلوه خاصی می‌بخشد. همچنین، این تصویر به خواب و آرامش اشاره دارد و حس حیات و طراوت را منتقل می‌کند. در کل، این توصیف حس شگفتی و زیبایی را در ارتباط با معشوق القا می‌کند.

هوش مصنوعی: از خنده شیرین او، ارزش نبات از بین رفت و با طعم شیرینش آب شکر بر زمین ریخت.

هوش مصنوعی: هر چه گفت، گفت که هر کمکی که از دستت برآید، به عنوان خوشامدگویی به پادشاه، انجام بده.

هوش مصنوعی: چرا مانند لاله‌ای سرخ رنگ به سمت چمن بروی، در حالی که ساغر پر از شراب قرمز رنگی است که از دل خونین تو ناشی می‌شود؟

هوش مصنوعی: تو مثل سوسن بی‌صدا و آرام هستی، در حالی که دیگران از هر سو در حال ستایش و تمجید تو هستند و مانند پرنده‌ای در صبحگاه، شعری زیبا می‌خوانند.

هوش مصنوعی: اکنون که جشن پادشاهی برپا است و روز ختن برای ماست، از هوش و ذوق خود استخراج کن و بهترین‌ها را به نمایش بگذار.

هوش مصنوعی: در میهمانی شاه، عذر و بهانه را کنار بگذار و بی‌پروا از خودتان دفاع کنید؛ زیرا رو کردنی به کعبه از همه چیز مهم‌تر است.

هوش مصنوعی: از دور بالای سر فرشتگان و آسمان ببین که زندگی به کدام سمت می‌رفت و سرنوشت چگونه بر تخت نشسته و تشت خاکستر را گذاشته است.

هوش مصنوعی: صبح آفتابی با چهره‌ای درخشان و آتشین به وجود آمد و در این حال، صورت زیبا و نرم ماه‌تابی مانند کتان روسی را به آتش می‌کشد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه مرکز آسمان تغییر نکرده و ثابت است، اما به خاطر صدای خوش آوازخوان، همه چیز در حرکت و گردش است.

هوش مصنوعی: نگاه کن به آسمان که چگونه نور خورشید بر آن می‌تابد و مانند رنگ طلا بر میزر (محل نشستن) قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: در شبستان، پرده‌ای به رنگ چمن بر روی بام کشیده شده و چهره‌ها در پوششی مانند چادر پنهان شده‌اند.

هوش مصنوعی: عروسی در تالار زیبا و پر زرق و برق در انتظار است که با چشمانش به تماشای منظره‌ای دل‌انگیز و جذاب نشسته است.

هوش مصنوعی: نسیم باد صبا بویی از یاسمن را از بهشت به ارم آورده و خبری خوش را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: آسمان که به عنوان گنبدی برای جمع‌های بزرگ شناخته می‌شود، همچون یک شمع روشن بر روی آتش، عود قمار را گذاشته است.

هوش مصنوعی: چشم بد را دور کن، زیرا خورشید درخشان مانند شیشه‌ای است که ستاره‌ها را بر روی آتش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: وقتی که جشن ختنه‌سوری پادشاه شرق برپا شود، چشمان او پر از اشک شادی و ستاره‌ها درخشان خواهند بود.

هوش مصنوعی: در آسمان، خورشید به عظمت و جلال خود می‌درخشد و مانند ماه درخشانی است که فضای باغ سلطنتی را روشن کرده است. ستاره‌ای که در میان گل‌ها و زیبایی‌های آن باغ وجود دارد، نمایانگر زندگی و حرکتی شگفت‌انگیز است.

هوش مصنوعی: چشم‌های سلاطین در زمان شاه شجاع مانند چراغی روشن و پرنور است که برای او آسمان و تخت سلطنتش شایسته‌اند و مانند خورشید بر او می‌درخشند.

هوش مصنوعی: دیگر گلستان مملکت محمود را تغییر ندهید، چرا که بنده‌ای که در آن زندگی می‌کند، از سنجر شرم دارد.

هوش مصنوعی: دعایی کن و در صبح با نیت خالصانه از خواب بیدار شو، و مانند عیسی از نور آفتاب عبور کن.

هوش مصنوعی: اگر مانند این را ندیده‌ای که فضای بهشت چگونه است، به یاد پادشاه بزرگ بنگر.

هوش مصنوعی: زبان خود را از محدودیت‌ها آزاد کن و جواهرات سخن را به نمایش بگذار، کلام منطقی محمد را گسترش بده.

هوش مصنوعی: در ستایش داور زمان، که حامی دین و پشتیبان سلطنت‌هاست و همچون پناهگاهی برای انسان‌ها به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: در دل دریاهای عمیق معنا، نیاز به کشتی برای عبور نیست؛ کافی است که مانند آب، این شعر را به راحتی از حفظ بخوانی.

هوش مصنوعی: ای وجود تو مانند خورشید در آسمان هنر می‌درخشد و پرچم تو همچون پرنده‌ای است که بر لانه پیروزی نشسته است.

هوش مصنوعی: کسی که کمترین مقام را در خدمت‌رسانی به تو دارد، همانند یک خدمتکار از هند است که در مقابل شاه رومی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: خانه‌ی ارزش تو، یک اتاق کوچک در راهرو است که دارای چهار صفه و شش در است، اما هیچ قوسی ندارد.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس از شمشیر، آیا وابستگان تو در کنار درگاهت، به خون لعل (خون سرخ) غرق شده‌اند تا به کمر؟

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که بر فراز شما نشسته، مانند سایه‌ای از آفتاب است و سرنوشت شما تحت فرمان و کنترل جهانیان قرار دارد.

هوش مصنوعی: شادباش به قهرمانان میهن که سرزمین را محافظت می‌کنند، که شجاعانی مانند تهمتن و تن فریدون داریم.

هوش مصنوعی: به جز این شخص باعظمت و مقام‌دار، هیچ‌کس در جهان وجود ندارد که پناهگاهی دیگر برای مخلوقات باشد.

هوش مصنوعی: در این زمان، گل‌های زیبایی به رنگ فسفری به درختان زندگی و روح تازه‌ای می‌بخشند و هر سال با عشق و توجه تو به این نعمت‌ها، شادابی و شکوه خاصی به طبیعت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: اگر آینه ی درخشان و با شکوه تو، زنگارهای آسمان را از بین ببرد، آن زمان آینه ای کهنه و سالخورده، دوباره جوان و درخشان خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی ستارگان از دریا سخن می‌گویند، آسمان مانند ظرفی نقره‌ای پر از جواهر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از جوهر و زیبایی من باخبر شوی، باید از دریا بپرسی؛ چون اگر به طور طبیعی به این موضوع اعتقادی نداری، نمی‌توانی آن را درک کنی.

هوش مصنوعی: سرور چگونه می‌تواند از خاک درگاه تو جدا شود، در حالی که عرض (ظاهر) چگونه می‌تواند از جوهر (باطن) جدا گردد؟

هوش مصنوعی: بهشتیان اگر از لیوان تو یاد کنند، اشکشان ریخته شده و چشمه‌ی کوثر را فراموش می‌کنند.

هوش مصنوعی: بگوید که از زبان حسام، نکته‌ای را بیان می‌کنند که از جایی دیگر و ماهیت‌اش جدا می‌شود و از دنیای شکل‌ها و تعلّقات مادی رها می‌گردد.

هوش مصنوعی: در میان آتش و دشمنی، ببین که لاله‌ای با آب‌هایی که از تیغ تو می‌جوشد، سر از خاک بر می‌آورد مثل نیلوفر.

هوش مصنوعی: وقتی که بر کمر خود زین می‌گذاری، می‌توانی به راحتی اسب خویش را از قله کوه به پایین بیاوری.

هوش مصنوعی: اگر سپر از دستت بیفتد و مشکلات به سراغت بیاید، باید مثل رستم، قهرمان ایرانی، با قوی‌ترین قدرت‌ها و اراده، خود را آماده کنی و با چالش‌ها روبرو شوی.

هوش مصنوعی: زمانی که تو از میان سختی‌ها و مشکلات عبور می‌کنی، دیگران ممکن است فکر کنند که از تاریکی به روشنایی و موفقیت رسیده‌ای، همانند اسکندر که از ظلمت به پیروزی رسید.

هوش مصنوعی: اگر نعل اسبت بر آتش نیست، پس چرا هلالی از محبت تو باعث لاغری و نحیفی می‌شود؟

هوش مصنوعی: اگر تو در میدان جنگ از حمایت و حفاظت برخوردار باشی، آسمان نیز به خاطر ورود ناگهانی دشمن تو را ملامت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: هرگاه تو به خشم بیایی، کسانی که در صف مقدم قرار دارند تحت تأثیر قرار می‌گیرند و به آسانی از بین می‌روند؛ مانند اینکه ضربه‌ای که به نعل اسب زده می‌شود، از زره‌ای که محافظت می‌کند، قوی‌تر است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم ستایشی برای تو بیاورم، مثل چنگی خواهد بود که صدای دلنوازش، زهره‌ی دختر زهرا را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: با قدرت و شکوه حاکمیت، جایگاه خود را در عظمت و جلال برپا کن، زیرا خورشید در قله‌ی شرف درخشان است.

هوش مصنوعی: اینجا در اینجا بمان تا زمانی که آسمان دور و دور نیست، و تا زمانی که محور گردش زمین ناپایدار است.

هوش مصنوعی: عمر تو باید مثل دوری پنجه‌های زمان باشد، دور از محدودیت‌ها و گرفتاری‌ها. مانند قطب چرخ که همیشه در مرکز است، از خطرات روزگار دور بمان.

هوش مصنوعی: وقتی که تمامی امور دنیا در دست تو و با توانایی و کفایت تو اداره می‌شود، چرا نگران مشکلات و غم‌های این دنیا باشی؟ از زندگی و جان خود بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: شاد و خوشحال باش، گنجینه‌های دل‌نواز را باز کن، از شراب بنوش و گل‌ها را بپاش، تا روح را پرورش دهی و زندگی را زیباتر کنی.