هوش مصنوعی: هیچ کس نیست که دردی از من بشنود یا کمکی بکند و یا از محبوب فریبنده‌ام چیزی به من بدهد.

هوش مصنوعی: هر لحظه اشک من با حرارت بریزد و به شوخی، جیب دلbroken و بیمار من را پر کند.

هوش مصنوعی: کی کسی به من کمک می‌کند و امیدهایم را زنده می‌کند اگر عشق من، که ترک کرده، باز هم داوطلبانه مرا در آغوش نگیرد؟

هوش مصنوعی: فرهاد هنگامی که به یاد شکرین و شیرین می‌افتد، دلش پر از درد و حسرت می‌شود و تلاشی می‌کند که دامن کوه را به دست بگیرد.

هوش مصنوعی: در زمان جدایی، اشک‌ها به خاطر درد فراق سرازیر می‌شوند و انسان به یاد دوستان وفادارش می‌افتد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، آن نوشیدنی را به من بده که دلی شاداب و زنده را مثل لاله‌ای شاداب، با رنگ گل‌های زیبا سیراب کند.

هوش مصنوعی: هر لحظه که در خواب نرگس تو را می‌بینم، درد دل و غم از دست دادن تو روز به روز بیشتر می‌شود و قلبم را به شدت می‌فشارد.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که روزی از دل پر از درد و غمم نفسی بزنم و چهره‌ی زیبای تو تحت تأثیر این غم قرار بگیرد و کدورت به خود بگیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که دل من به خاطر غم، مانند نافه‌ای تاتاری به شدت خونین شود، همانند گردی که بر دور چهره‌ات می‌چرخد، حالم تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: خواجو به دنبال این است که بفهمد چه دلیلی دارد که هر لحظه به خانه شراب‌فروش برود و قدحی از می بگیرد.