هوش مصنوعی: هر شب من و شمع در کنار هم می‌سوزیم و در بی‌نظمی و بی‌ثباتی، با هم ساز و نوا داریم.

هوش مصنوعی: در طول شب، تا صبح زود، در بازار معلق و بی‌هدف گشته و همچنان با سر افکنده و گریان هستم.

هوش مصنوعی: من از ناراحتی و دوری معشوق به شدت رنج می‌برم و دلم به شدت آتش گرفته است. حالا که نمی‌توانم درد دل خود را فراموش کنم، تمام شب را با این دل سوخته و شکسته سپری می‌کنم.

هوش مصنوعی: رگ و جان من به خاطر عشق تو به شدت آسیب دیده و آشفته است. اگر قرار باشد که از عشق تو دست بکشم، حتی یک شب هم نمی‌توانم جانم را فدای تو نکنم.

هوش مصنوعی: هر شبی که یاد تو با موهای پریشت در ذهنم خاطره‌ها مرور می‌شود، تمام شب را با خواب‌های ناآرام می‌گذرانم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو در چشم من هستی، حتی یک لحظه هم از نظرم دور نمی‌شوی، مانند یک ذره نور از خورشید که در تمام شب می‌درخشد.

هوش مصنوعی: به خاطر دوری تو، هیچ جایی برای تکیه کردن ندارم و تمام شب در میان خارهای مغیلان سرگردانم.

هوش مصنوعی: تا صبح، در خیال چهره و موهایت، بستر خوابم پر از گل‌های لاله و ریحان بود.

هوش مصنوعی: خواجو در هوایی که گل و زیبایی چهره‌ات را می‌بیند، همدم بلبل خوش‌نوا و شب‌زنده‌دار است و تمام شب را به سر می‌برد.