هوش مصنوعی: دل از دنیای فانی بکن و آرامش را از جان طلب کن، حتی اگر برای به دست آوردن آن مجبور به ترک جان خود باشی.

هوش مصنوعی: ما به گلستان و باغ آسیب زده‌ایم، پس ای باغبان، بیا و در این باغ بنشین.

هوش مصنوعی: اگر پیر مغان تو را به میخانه راهنمایی کند، جانم را فدای او می‌کنم و آیین مغان را بپذیر.

هوش مصنوعی: از عقل و تجربه‌های کهنه دور شو و از شراب لذت‌بار بخر. سپس به سراغ فرصت‌های جوانی برو و از آن بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: اکنون که در چمن گل سرخ به زیبایی عروس شده، از دست چهره‌های زیبا، رنگ ارغوانی را بگیر.

هوش مصنوعی: اگر قول تو را به فرمانروایی مانند نوشیروان بدهند، از آن قول بگذر و می خوشگوار را بنوش.

هوش مصنوعی: یا باید از وجود خودت کنار بکشی و به یار بپیوندی، یا اینکه دور آن معشوق لاغر رشد کرده، تصمیم بگیری و او را ترک کنی.

هوش مصنوعی: ای مسافر، وقتی دیگر توان ادامه‌ی سفر را ندارم و اشک‌هایم سرازیر شده، بیا و راه کاروان را بگیر.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در دنیا به قدرت و مقام برسی، باید دل خود را از تعلقات دنیوی آزاد کنی و به جستجوی حقایق و معانی برتری بپردازی.