هوش مصنوعی: عشق و محبت به گونه‌ای است که نمی‌توان آن را به سادگی توضیح داد و تفسیر کرد. احساسات عمیق و واقعی در این رابطه آن‌قدر فراتر از کلمات است که بیانشان دشوار می‌شود.

هوش مصنوعی: پرندگان چمن در فصل بهار، کسی را برای هم نشینی ندارند جز ناله‌ای که در دل شب می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که از درد و رنج جان دادیم، چه راه حلی می‌توان یافت؟ و وقتی که از پا افتادیم، چه تدبیری می‌توان اندیشید؟

هوش مصنوعی: هرگز دلم را از موهای جوانان قطع نمی‌کنم، حتی اگر پیرم کنی و به زنجیر درآوری‌ام.

هوش مصنوعی: احوال آشفته من را موهای بلندی که داری بیان می‌کند، زیرا آن سنبل عشق در مقابل تو مضطرب و درهم است.

هوش مصنوعی: وقتی بخواهم از غصه‌ی دوری‌ات صحبت کنم، نمی‌توانم تمام درد و رازهای هجران تو را در کلمات بگنجانم.

هوش مصنوعی: هر بار که دربارهٔ عشق تو می‌نویسم، از چشمان قلمم اشک می‌ریزد و صفحات دفترم را می‌آغشته می‌کند.

هوش مصنوعی: آه دل مظلوم می‌تواند بر سنگ اثر بگذارد، اما بر دل سخت و سنگین تو تأثیری ندارد.

هوش مصنوعی: مثل خواجو، از پرده‌ی تدبیر خارج شو و ببین که تقدیر چه چیزهایی برایت به همراه دارد.