هوش مصنوعی: من به این فکر نکن که دل من به خاطر تو روشن نشده یا اینکه عشق من به تو خاموش شده است.

هوش مصنوعی: هرگز فکر نکن که هر چیزی که از عالم روح و جان به گوش می‌رسد، نشان‌دهنده روح و ذات دلربا و محبوب تو باشد.

هوش مصنوعی: به حرف‌های دیگران توجه نکن، زیرا آشفته بودن زلف‌های عروسان بهاری به زیبایی و طراوت سنبل و گل تو ارتباطی ندارد.

هوش مصنوعی: نشنو که دل زخم‌دیده و آشفته‌ی ما، دیوانگی‌اش به خاطر زیبایی موهای تو نیست.

هوش مصنوعی: نباید فکر کنی که اگر آن موهای سیاه و نرم به دست هندی باشد، من که بنده‌ای از بندگان زیبایی تو هستم، تحت تأثیر آن قرار نخواهم گرفت.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که در حال نماز و عبادت است و به خاطر عشق و علاقه‌اش به معشوق، توجهش به او جلب شده است. به عبارتی، اگرچه در حال تقرب به خداوند و عبادت است، اما همه تمرکزش به معشوق و زیبایی او معطوف شده و نمی‌تواند از او غافل شود.

هوش مصنوعی: نشنو که اگر از تمام جوانب دنیا به تو توجه کنم، هدف من از تمامی این توجهات فقط تو نخواهی بود.

هوش مصنوعی: نشنیده‌ام که شب تا صبح از شدت عشق، جایی برای من به غیر از خاک کوی تو وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: نا امیدی و درد و رنج خواجو به خاطر زلف پیچیده و ناز عطرآگین تو نیست.