هوش مصنوعی: افراد زیادی هستند که در برابر زیبایی و محبت دیگران عشق خود را باخته‌اند و به نوعی جان خود را فدای آن کرده‌اند. اما در واقع، آنها همچنان زنده‌اند و این افراد که دلی و جان خود را به محبوبشان اهدا کرده‌اند، در دل احساس زندگی و وجود دارند.

هوش مصنوعی: در زمان صبح، زمانی که دریا آرام و زیباست، چشم‌های می‌خوردگان به زیبایی‌های آن نگاه کن تا ببینی چگونه چشمه‌ها و آب‌های زلال از آنجا به دریا سرازیر شده‌اند.

هوش مصنوعی: ما از حصار تقوا بیرون آمده‌ایم، اما کسانی که زیبایی‌ها را می‌سازند همچنان در این حصار باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: نوشیدنی‌های تلخ و گس به قدری اشک از چشمان خود ریزان کرده‌اند که خون دل را در محیط شاداب و زیبا به جوش آورده‌اند.

هوش مصنوعی: ای ساقی! وقتی که پخته‌ها (آزموده‌ها) را از آتش می‌سوزانی، الان وقت آن است که خام‌ها (نابالغ‌ها) را در این خانه‌ عشق گرم کنی، چون آنها در حال کسالت و سستی هستند.

هوش مصنوعی: مردان دل، جان خود را به عشق آن سرو زیبا تقدیم کرده‌اند و از نسیم گلستان وصال او، زندگی و جان تازه‌ای گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر دل رندان دردمند مشکلاتی را تحمل می‌کند، چرا پارسایان از رندان آزرده خاطر شده‌اند؟

هوش مصنوعی: برو خواجو و از درِ خلوتگاه عاشقان وارد شو، ب‍بین که بزم نیستان چگونه است و افرادی که ملک هستی را ترک کرده‌اند، مشغول چه حالتی هستند.

هوش مصنوعی: برای تقویت جان و روح خود، از رنج و دردهایی که به دل می‌زنید، استفاده کنید و از دنیای بیرون کناره‌گیری کنید. زیرا مردانی که سال‌ها در خفا و تنهایی به سر برده‌اند، از این سختی‌ها و رنج‌ها بسیار تحمل کرده‌اند.