هوش مصنوعی: وقتی که نگاه تو به من می‌افتد، آتش عشق در وجودم شعله‌ور می‌شود و دل مجروح و رنج‌کشیده‌ام را بیشتر می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: ای آقا، نباید انکار کنی؛ چون هنگامی که در این کار گرفتار شدی، هر کس که در این مسیر قرار گیرد، معذور است.

هوش مصنوعی: با من بیچاره رفتار بدی نکن، زیرا در این مسیر سخت، اتفاقات بد بسیاری رخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر مانند فرهاد با اشک‌هایم گوهری بریزم، ای کاش بسیاری از لعل‌ها در دامن کوه‌ها بیفتند.

هوش مصنوعی: اگر مانند منصور با فریاد "من حقیقت هستم" برخواهم، آتش من از دل سوخته‌ام بر می‌خیزد و در آتش گرفتار می‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد خط سبز تو می‌افتم، نفسی عمیق می‌کشم که از دل به بیرون می‌آید و پرده‌ای از زنگار را کنار می‌زند.

هوش مصنوعی: هر لحظه از آرزوی نگاهی از سوی تو، شخص زاهد و گوشه‌نشین در حال نوشیدن شراب و غرق در مستی می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر نسیم صبحگاهی عطر زلف تو را ببرد، دل من پر از خون خواهد شد و عطر زلف تو به دل من چنگ خواهد زد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به نرگس بیمار نگاه کند، خواجو هم در مقابل او به یاد او می‌میرد.