هوش مصنوعی: هرکس که در کار خود مهارت و توانایی دارد، به خوبی در جامعه جای می‌گیرد و موفق می‌شود. اما اگر فرصتی از دست برود، دیگر به راحتی به آن موقعیت بازنمی‌گردد.

هوش مصنوعی: مردی که آگاه و صاحب نظر است، کسی است که در دنیای درونی و معنوی خود بینش و دیدی عمیق پیدا کند و هرگز از مسیر درک و شناخت باز نماند.

هوش مصنوعی: دل به عشق و زیبایی‌های محبوب گرفتار می‌شود و مانند بلبل که به گل و سنبل علاقه دارد، از این زیبایی‌ها نمی‌تواند جدا شود و دیگر توانایی ترک آن را نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: برای عشق باید جان شیرین خود را فدای آن کرد، مانند فرهاد که به خاطر عشق تلاش کرد. نباید صحبت کرد، زیرا وقتی از کوه به پایین بیفتی، دیگر فرصتی برای بازگشت نخواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر شمع دل تو شعله‌ور شده است، به خاطر آتش عشق است. پس بهتر است که از جان خود دل بکنی، زیرا پروانه‌ای که به دور آن شمع می‌چرخد، نمی‌تواند بی‌پروا بماند.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم نام شکر را در کنار زیبایی‌های تو بیاورم، چون برای پادشاهی همچون تو، لب‌های شیرین کافی است و نیازی به شکر ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که بمیرم، تنها چیزی که از من باقی می‌ماند، درد و رنج دل و سخنان دلنواز است و هیچ یادگاری دیگری از من نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: ای مردمک چشم من، لحظه‌ای آرام بگیر از اشک‌ها، زیرا زمانی که دریا ساکن شود، دیگر چیزی برای ماندن نخواهد بود.

هوش مصنوعی: حالم را از رنگ رخسار خواجو چگونه بیان کنم، که هر کسی که با دوستی راستین در ارتباط باشد، از ترس و تردید دور نمی‌شود.