هوش مصنوعی: در صبح زود، هنگام طلوع آفتاب، صدای خوشی را با خود بیاور و به جمع بیاور. چون که رنگ سپیده‌دم مانند رنگ گل می‌تابد؛ به همین دلیل کاسی را به دیگران نشان بده.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد در جایی که گل و بام وجود دارد، زیبایی و روشنی حکم‌فرماست. آتش می‌تواند عطر گل را به کمال برساند و حالت خواب‌آلودی را در صبح زود از بین ببرد.

هوش مصنوعی: اگر در کتاب آسمانی، پنج آیه از طلا کاسته شود، پر طاووسش در صبح نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: جامی که در دست داری، حامل پنج آیه زرین است. پس مصحف را بگذار و یک جام (کاسه) بردار تا صبح به نوشیدن بپردازی.

هوش مصنوعی: اگر حوری چشمانش را بسته است، مانند کرم درون پیله، با صدای بامدادی‌اش او را بیدار کن.

هوش مصنوعی: اگر زخم و درد تو یک سوم باشد، می‌خواهی که در یک لحظه به شش برابر برسد، بنابراین با یار خود در صبحگاه یک لیوان شراب بنوش.

هوش مصنوعی: در سیزده ساعت شب، تو با نیت خالص و به طور مکرر عبادت کردی؛ حالا در صبح روز بعد، فرض واجب را نیز به جا آور.

هوش مصنوعی: وقتی ساقی در حال ریختن شراب از قدح به آب است، پروانه‌ای که در کنار شمع است، به خاطر آتش از آن دور می‌شود و به صبح نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: آن شمع یهودی با وجود زردی و دل سیاهش، معجزه مسیحش در صبح قیامت روشن نمی‌شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که روز به تازگی آغاز شده و نشانه‌هایی از خون و خون‌ریزی در آسمان دیده می‌شود، گویی که آسمان در حال هشدار دادن یا تحت تأثیر وقایعی است که در گذشته رخ داده‌اند.

هوش مصنوعی: آن لیوان شرابی را ببین که مانند کسی که با سرفه از خون بیمار بیدار می‌شود، به آرامی از می پر شده و در صبح طلوع کرده است.

هوش مصنوعی: حیات و زندگی جانوران به وضوح در طاس (ظرف شفاف) قابل مشاهده است و می‌توان با دقت، حتی دانه‌های ریز شن را در دریا نیز شمارش کرد. این حیات و زیبایی‌ها در صبحگاه به خوبی نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی که سفره طلایی را در آسمان تاریک دیدی، بدان که شراب‌خور در صبحگاه بدون سفره و به صورت ساده به سراغ می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر صبح آسمان مانند چهره‌ی خنگ و بی‌احساس باشد، تو با نوشیدن شراب، چهره‌ای سرخ و زیبا بساز و صبح را با آن رنگین کن.

هوش مصنوعی: جامی از نور و زیبایی بر روی کوه درخشید و در نتیجه، آن کوه مانند دریا سرشار از شوق و شگفتی شد و صبحگاهی تازه را تجربه کرد.

هوش مصنوعی: سردار و حاکم جهانی که به عنوان قاضی و داور در همه امور شناخته می‌شود، نعمان کیان است که بهترین و ارزنده‌ترین فرد در میان همه وجودهاست.

هوش مصنوعی: نور چشمان تو از دور نمایان شد، گویی حوری از پس پرده سر برآورد و زیبایی‌اش را آشکار کرد.

هوش مصنوعی: به شادی بپرداز و بر عقل خود فشار بیاور. ای ایرانی، چون پرنده‌ای که از شیشه به بیرون نگاه می‌کند، به زیبایی‌ها توجه کن.

هوش مصنوعی: در صبح، سرود شادی را با دمنوش خوش‌عطر می‌زنند و هر بخش از آن به لطف باده‌ای خوشگوار، جان تازه‌ای می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی که شراب در گِلّه‌اش را باز می‌کند، می‌گویند مهمان آمده است. مهمان، تو را می‌طلبد و گلی که پرچم را به زمین زده، شایسته‌ی استقبال است.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به تصویری زنده و دلنشین از رقص برف و برف‌نشینی در دل گلزار اشاره دارد. به طور کلی، تصویرسازی از زیبایی‌های طبیعت و شادی‌ای که در آن وجود دارد، احساس خوشایندی را در دل ایجاد می‌کند. شاعر با اشاره به چرخش و رقص طبیعت، سعی دارد زیبایی و نشاط را به تصویر بکشد و دل‌ها را از این زیبایی پر کند.

هوش مصنوعی: بیا ای ساقی مغان، باران گرانبهای خود را بر سر ما ببار. آن باران که مانند دانه‌های سرخ، از جام و خط آبی رنگ، پرواز کرد و بر دل‌ها نشسته است.

هوش مصنوعی: از شیر گاو زرین، تن خوش‌بو و شاداب او را به وجود آورده‌اند و از مشک آهو هم بهره‌برداری شده است.

هوش مصنوعی: صبح یک ترازوی دقیق است که در کفه‌ی آن، بهای شراب را قرار داده و با وجود تاریکی شب، ارزش آن به صورت دینار مشخص شده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که خروس از باده مست است، زیرا چشمانش به رنگ خون و شبیه به لب‌های بلبل است.

هوش مصنوعی: خروس در اثر نوشیدنی شبانه مست شده است و وقتی صدای طبل بلند می‌شود، او هشیار و بیدار می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی آن مؤذن زردشتی از زیبایی قامت خود سیر شد و دیگر علاقه‌ای به فراخواندن مردم به نماز نداشت، به وضعیت بیمارگونه‌ای دچار شد.

هوش مصنوعی: صدا و نداهای مؤذن به گوش رسید و او دستش را به گوش خود گذاشت. صدای زنگی که از اذان به گوش می‌رسید، او را تحت تأثیر قرار داد.

هوش مصنوعی: کشتی‌ای است که مانند دریا می‌نماید و در آن کشتی، بر اثر تلاطم امواج دریا، کوه‌ها زانو زده‌اند.

هوش مصنوعی: در لب جام نگاهی بینداز که چگونه مانند خط لب آن ساقی است. او از نیل به خم عیسی، زنی زیبا خلق کرده است.

هوش مصنوعی: بوی خوش شراب نوروزی در جشن شاه شروان پیچیده است و گل و سیب تازه بر روی هم ریخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: جمشید، پادشاه شگفت‌انگیز، مانند خورشید در آسمان می‌درخشد و به مانند یک معمار، تمام جهان را با دقت و زیبایی ساخته است.

هوش مصنوعی: وقتی صبح دم، گل‌های ریحان در باغ شکوفه می‌کنند، بازار فروش گل‌های خوش رنگ و زیبا نیز رونق می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چهره آسمان مانند کسی است که دچارعفونت صورت شده و به‌طور موقت پوشیده است. وقتی این عفونت برطرف شود، چهره واقعی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: در آغاز روز، وقتی که با صدای شتر صحرا را ترک می‌کند، نشانه‌ای از خوشبختی و ثروت درخشان، مانند طلا، ظهور می‌کند که به یوسف دربار تعلق دارد.

هوش مصنوعی: ماه مانند درخت سدر، زیبا و شکوهمند است، حالا در پی شکار آهوی آسمان نیز نشانه‌هایی پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: این آهو که به رنگ طلاست، در محیط خود جلوه‌گری می‌کند و هر بار که ظاهر می‌شود، مانند درختی زیبا و نقره‌ای است که زیبایی خاصی به آنجا می‌بخشد.

هوش مصنوعی: در آغاز صبح، وقتی که مه از زمین بلند می‌شود، رنگ زرد و مشخصات آن نیز به ناچار نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: صبحگاهان خورشید از سمت مشرق طلوع کرد و تابش آن به قدری زود و شگرف بود که چتر سایه‌اش از آن دار ندا می‌دهد.

هوش مصنوعی: خورشید مثل یک ظرف خالی به می‌رسد و می‌نوشد، تا زمانی که ساقی کارها را درست کند و همه چیز شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر شعری از زیبایی و لطافت بر خارها بتابد، مانند گل از دل خارها ظاهر خواهد شد.

هوش مصنوعی: صد جان را به‌واسطه‌ی همکاری و همراهی یکی بیاور، که وقتی یار واقعی خود را پیدا کنی، همه چیز به حق خود می‌رسد و خوشبختی به سراغت خواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر به بی‌عدالتی و ظلم حریفان تن بدهی و از خودشون نخواهی که با انصاف رفتار کنند، به زودی مشکلات و آزار و سختی‌هایی برایت به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: آنها را با ظاهری زیبا و زرین زینت کرده‌اند، اما تو تحت تأثیر این ظاهر نرو، زیرا از مس می‌تواند سرکه‌ای زنگ‌زده و تلخ به وجود آید.

هوش مصنوعی: محصولی را با زحمت و ظلم بساز که از چهره نادرست انسان‌ها به وجود آمده است، زیرا چنین تصویری فقط یک بار در هر صد نسل نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: عمر طولانی و باارزش انسان برای آن است که بتواند در این دنیا عشق و محبت را تجربه کند و دلبر خود را پیدا کند.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که تا کی باید مانند باد، نعمت‌ها و خوبی‌ها را از دست بدهیم و برویم؟ و این بدان خاطر است که وقتی باد علف‌ها را می‌برد، آن علف‌ها که در دست باد هستند، به شدت ناتوان و خوار به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که به دنبال چیزی هستی، اما در این میان انبوهی از موارد بی‌فایده و بی‌استفاده به چشمت می‌آید که نشان از وجود خودشان دارند.

هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به این است که معیار تشخیص حق و باطل در دست حاکم و پادشاه است. همچنین، ثروت نامشروع و حقه‌بازی به زودی نمایان خواهد شد و در نهایت، حقیقت خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: شایسته است که شروان، پادشاه بزرگ را خوشبختی فرا گیرد، زیرا بنده‌ای که به این خوشبختی تعلق دارد، تمامی انسان‌ها را آزاد می‌کند.

هوش مصنوعی: جام بلورین به سبب تابش خورشید درخشان است و مانند چهره شیرین و تازه‌اش را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: وقتی که رنگ سرخی ماه از صورتش محو می‌شود و به سفیدی می‌رسد، می‌توان گفت که در روم، از زیبایی‌های بلغارستان چیزی کم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: شراب مانند طلاست و ظرف آن مانند ترازوی معیار است که به خاطر رنگ سرخ طلا را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: عشق و احساس عمیق عاشق مانند گلی زیبا در دنیای اشک و غم او جلوه‌گر است. دل او پر از درد و شگفتی است، و این درد را در اشک‌هایش به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: آهنگ سازی که مانند سخن گویان از هشت زبان می‌گوید، اما با لغات دشوار، رازها را پنهان می‌کند.

هوش مصنوعی: اگرچه چنگ (ساز موسیقی) با پیراهنی از ابریشم است، اما باز هم لباس پشمی و ساده‌ای بر تن دارد.

هوش مصنوعی: زاغی سیاه‌پرده وجود دارد که صدایش از بلبل زیباتر است، چون در دهان کبک، نوک آن پنهان شده است.

هوش مصنوعی: روباهی که در اثر نواختن ناله می‌کند، از درد زخمه‌های ساز رنج می‌برد، اما از شادی و لذت موسیقی، این درد را پنهان می‌کند.

هوش مصنوعی: لذت و شادی شکارچی به خاطر وجود پرندگان و سگ‌هایش است، اما در مقابل، پرنده‌ای مانند تذرو که در میان خارها پنهان شده، از غم و ناراحتی رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: هوا همیشه سرد است و تو پیوسته آتش را به یاد می‌آوری، مانند اشکی که دل عاشق به خاطر دوری از معشوقه‌اش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: از دنیای سخت و سرد سنگ، زیبایی گل رز مثل عروسی در یک مکان آهنی نمایان شده است و گلنار در حال زیباتر کردن این فضاست.

هوش مصنوعی: او که رومی است، وقتی با هندی ازدواج کند، هندی نیز به خاطر آن ارتباط، رومی می‌شود و هندی به دیدار او می‌رود.

هوش مصنوعی: به خانه آمد و از روزنه به بام سرک کشید، گویی که گلبرگ‌های زیبای گل رز دیوار را پوشانده است.

هوش مصنوعی: قلم را به باغی زیبا تشبیه کن و آن را با آتش شعله‌ور کن. مانند اینکه لباس از کاغذی لطیف و نازک به تن کوه‌ها می‌پوشانند.

هوش مصنوعی: تا قایق طلایی از سر گلستان کوه ناپدید شد، درختی از نی مصری در حال پوشیدن عمامه است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اکنون که خورشید در آسمان به عنوان پادشاه نور و روشنایی خود را نمایان می‌کند، حتی ماه نیز تبدیل به چیزی ارزشمند و گرانبها شده است. هر درم، واحدی از پول، حالا به اندازه‌ی یک دینار باارزش شده است و نشان‌دهنده‌ی افزایش ارزش و اهمیت در شرایط جدید است.

هوش مصنوعی: ارزش و مقام کسی که بر دنیا فرمانروایی می‌کند، به حدی است که مانند معیار و معیاری برای کل جهان به حساب می‌آید. وقتی آسمان قدرت او را بسنجد، نشان‌دهنده عظمت و اهمیت اوست.

هوش مصنوعی: دل عاشق به قدری خاص و معنادار است که به دیگران هیچ توجهی ندارد و حتی از آتش عشق و خطر هم نمی‌ترسد. خلاص شدن از زحمت و درد، او را از اندیشه‌های منفی دور کرده است.

هوش مصنوعی: دل مرغی که در قفس زندگی می‌کند، از تله و دام نمی‌ترسد؛ اما دل کسی که در جستجوی گنج و ثروت است، از خطرات و مارها نمی‌هراسد.

هوش مصنوعی: من شجاعت و جسارت قلبی دارم که سرم را بر روی تیغ قرار داده‌ام، زیرا هیچ‌کس به تیغی که در دست من است، فکر نمی‌کند.

هوش مصنوعی: دل نباید در کار از دیودلی کم بگذارد، زیرا مزدور سلیمان هرگز نگران کار نیست.

هوش مصنوعی: اگر دل در زیر بار سنگین غم‌ها خسته شود، اما خوشبختی و شادکامی در حال بارش و پرچم بی‌خیالی و سرخوشی است، نباید نگران این بار غم بود.

هوش مصنوعی: اگر عشق به این دل بیچاره خاری بگذارد، دل گور مردمان غریب از خار نمی‌هراسد.

هوش مصنوعی: عشق و محبت اگرچه ممکن است درد و رنج به همراه داشته باشد، اما دلدار برای آنکه محبوبش را آزار ندهد، به هیچ چیز اهمیت نمی‌دهد و حتی کوچکترین آزار را هم تحمل نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر عشق کسی را بکشد، بارها او را زنده می‌کند. پس دل نباید نگران کشته شدن باشد.

هوش مصنوعی: دل همه به خاطر عشق دلبستگی پیدا کرده‌اند، یعنی وقتی انسان با عشق دیوانه می‌شود، دیگر به چیزهای دیگر فکر نمی‌کند.

هوش مصنوعی: این دل خاکی را که به دست خون گرفته‌اند، به یاد امسال نگه می‌دارند و از آنچه که از گذشته بوده، نگرانی ندارند.

هوش مصنوعی: هر بار که دل ما به سرنوشت زخم می‌خورد، مدام در این فکر هستیم که این تصویر و نقش در زندگی‌امان، تنها یک بار پس از گذشت صدها دوران به ذهنم آمده است.

هوش مصنوعی: کسی که از عمق احساسات و نگرانی‌هایش دچار طوفان می‌شود، در برابر ناامیدی‌ها و غم‌های زندگی، به جزئیات نگران‌کننده توجهی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: خاقانی اگر سال‌ها جانش را برای محبوبش فدای کند، هرگز در خواب هم فکر دیدن او را نمی‌کند.

هوش مصنوعی: کجا بی‌یار و مددکار، کسی به فکر آفت و مشکلات نیست، و این وضعیت در دو جهان هم جاری است.

هوش مصنوعی: فرمانروایی همانند سایه‌ای بر سر جان انسان است، که او را از مشکلات و حوادث محافظت می‌کند. عیسی، که در آسمان‌ها است، از خطرات زمین نمی‌ترسد و به دارندگانی که در سختی هستند، فکر نمی‌کند.

هوش مصنوعی: تاجری بزرگ و با فضیلت به نام کیخسرو، که به دیگران دانش و بینش می‌بخشد، از ظرف حکمت و خرد خود رازهای نهفته در سراسر جهان را شناخته است.

هوش مصنوعی: این دوستی که من دارم، تجسم زیبایی‌های دنیاست و کاری که من انجام می‌دهم، فقط یک بازی و سرگرمی در جریان زندگی است.

هوش مصنوعی: من زنجیر را از پا در می‌آورم و تعویذ را می‌سوزانم، زیرا معشوقم به این دیوانگی احتیاج دارد.

هوش مصنوعی: دو لب او برای من به اندازه‌ای ارزش دارد که می‌توانم دین، دل، ثروت و مقامم را فدای آن کنم، چون آخرش این چهار چیز که من دارم، به سه بوسه از او می‌ارزد.

هوش مصنوعی: رشتهٔ زندگی‌ام به یک تار تبدیل شده است و امید دارم که روزی این تار که در دلم دارم، در ازدواج به کار بیاید.

هوش مصنوعی: چقدر باید این جان از خطر بترسد، در حالی که زمان زیادی برای فکر کردن به آنچه باقی مانده است، ندارد؟

هوش مصنوعی: در هر باغی ممکن است خارها رطوبت یا گل داشته باشند، اما این خاری که من دارم نه گل دارد و نه رطوبت.

هوش مصنوعی: چندین بار اشک می‌ریزم بر آتش دل دردمند خود، اما این آتش که من دارم از بین نخواهد رفت و در زندگی‌ام باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: با وجود تمام اینها، داشتن این وضعیت برای من از دنیا بی‌ارزش است، اما به خدا قسم، دوستان من افتخار من هستند و این وضعیت برای من ارزش دارد.

هوش مصنوعی: در هر بار گفت‌وگو، موضوع جدیدی ظهور می‌کند و من در این زمینه تجربه‌ای دارم، اما در این بار خاص، من می‌خواهم آنچه را که دارم بیان کنم.

هوش مصنوعی: من به مانند یک مار هستم، که هم قلمم و هم مهارت و هم زهرش وقف هنر من است. این ماری که من دارم، نماد ویژگی‌ها و قدرت‌های هنری من است.

هوش مصنوعی: من از مذهب خاقانی به گنجی در دنیا دست یافته‌ام. اگر به دنبال گنجی جاودانه هستی، این آن چیزی است که من دارم.

هوش مصنوعی: اگر پرده‌ها را کنار بزنی و به میکده وارد شوی، از عزت و استحکام خود، عبای سیاه را خواهی دید که من به دوش دارم.

هوش مصنوعی: اگر کسی که دارای ثروت و امکانات است، نخواهد از این دنیا چیزی را به دست بیاورد، به این معناست که گنج و ثروتی که او در اختیار دارد، گویی که من هم آن را دارم.

هوش مصنوعی: فایدهٔ سلطنت تنها به قدر یک نان است و از آن ملک، یک هفته را تصور کن که من در اختیار دارم.

هوش مصنوعی: هر کسی نیازهای خود را دارد، اما نیاز من به قدری ارزشمند است که جانم به آن وابسته است؛ این نیاز من از مقام والای خداوند نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تاجی که از یک درخشش گرانبها ساخته شده، هفت ستاره آسمان را به وجود می‌آورد و نور آن تمامی عالم را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: پادشاهی که به مردم رسیدگی کند، عدالت او همچون یک دایره در سراسر جهان گسترده می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که محبوب در کنارم باشد، همه غم‌ها از جانم می‌روند؛ همان‌طور که عشق و شراب، رازهای دل‌ها را فاش می‌کنند، انصاف او نیز چیزهای پنهان را آشکار می‌سازد.

هوش مصنوعی: شاپور ذوالاکتاف کسی است که در تمامی جهات، هدایت را به سوی مردم می‌آورد و با عدالت خود، دلالت و گمراهی را از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: یاجوج و ماجوج، ظلم و ستم را فراموش کرده‌اند، قبل از اینکه اسکندر با شمشیر آهنین خود دیواری بسازد، عدالت آن‌ها را فراموش کرده است.

هوش مصنوعی: گل که از ظلم و ستم می‌نالد و به درگاه خدا شکایت می‌کند، از خشم و کینه‌اش، آتش را بر خار می‌کشد، زیرا عدالت خداوند به او کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: مثل اینکه ابر دارد گریه می‌کند، دریا به خاطر سخاوت او پر می‌شود، چون باران از آسمان به دریا می‌ریزد و از نعمت‌های او بهره‌مند می‌شود. این عمل نشان از عدالت اوست که از جهنم و تندروی دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی بخشش او به اندازه‌ای باشد که دریای یتیمان را غارت کند، در نهایت عدالتش باعث می‌شود که یتیمان تحت حمایت و مراقبت قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: اگر در خانهٔ مار زنبور عسل پیدا شود، نشان می‌دهد که اگر عدالت بر مار حکمفرما شود، می‌تواند تغییرات مثبتی به وجود آورد.

هوش مصنوعی: اگر از آهن بتوانی برایش آتش بسازی، یعنی اگر در دل سختی مثل آهن نیز عدالت وجود داشته باشد، آن زمان می‌تواند از سنگ به جای دینار، یعنی از چیزهای بی‌ارزش، عادلانه بهره‌برداری کند.

هوش مصنوعی: سنگی که آهن را می‌سوزاند، نمی‌تواند از خاکی که به سوی دوزخ بدکاران می‌کشد، بگذرد. این نشان‌دهنده قدرت و تأثیر عدالت است.

هوش مصنوعی: خورشید به اندازه‌ای که از دریا بالا نیاید، همچون نوری که از باغ به سوی شروان تابیده می‌شود، عدالت او را می‌تاباند.

هوش مصنوعی: شانس او در طول روز و شب به او روی می‌آورد و وقتی که این شتر رام می‌شود، عدالتش را در بار می‌کشد.

هوش مصنوعی: هر جایی که زمین به ملک کسی تبدیل شود، اگر زمان بخواهد، عدل و انصاف آن ملک را برمی‌افرازد.

هوش مصنوعی: اگر عالم با زیبایی‌ها و غفلت‌هایش مانند زنگی باشد، من بر چهره‌اش نشانی از عشق و محبت را نقش می‌زنم و عدالت او را به چالش می‌کشم.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که خروش و مقاومت مظلومان در برابر ظلم، به نوعی مانند زنجیری است که به آسمان متصل می‌شود و در این راستا، عدالت که به عنوان یک نیروی قوی و حقیقی شناخته می‌شود، همواره حاضر و فعال است. این عدالت به تدریج و با تلاش مظلومان، می‌تواند به آنها کمک کند که از ظلمات ستم، رهایی یابند و به روشنایی و حق دست پیدا کنند.

هوش مصنوعی: جلال‌الدین به عنوان محور عدالت شناخته می‌شود و مثل یک ابزار دقیق در دست قضاوت و انصاف، تمام عالم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای تو که نشانه‌هایی از بزرگی و قدرت دنیا در وجودت نمایان است، هرچه زودتر به فعالیت و کار در عرصه گرداندن و اداره جهان بپرداز.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌ و ارزش وجود بهرام، همانند اسدی است که در میان زهره می‌درخشد و این نشان‌دهنده‌ی مقام والای او در بین تمام سالاران جهان است.

هوش مصنوعی: وقتی که به اوج کمال و زیبایی می‌رسید، دیگران را تحت تأثیر قرار داده‌اید و به‌گونه‌ای می‌نمایید که به مانند قطب شمال، مرکز ثبات و قدرت در دنیا شده‌اید.

هوش مصنوعی: غلامان تو در صف ایستاده‌اند و جهان را گشوده‌اند، اما صف پادشاهان قبل از تو، یارانی برای سلطنت و حاکمیت دنیا هستند.

هوش مصنوعی: وقتی که مانند آینه، خنجر را بر دوش قرار دهی و از نور، تصویری زیبا بسازی، چهره‌ات شبیه به چهره یک فرمانروای بزرگ خواهد شد.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد اگر ادریس از بهشت به زمین بیاید تا به تو بیاموزد اخبار و رویدادهای جهان را.

هوش مصنوعی: اگر ایلدگز (حاکم) ایران را به سلطان تسلیم کرد، روزی که از مسئولیت حکمرانی کنار رفت، دیگر هیچ امیدی به ایران نخواهد بود.

هوش مصنوعی: سلطان هنگامی که دید دنیا برای اداره کردن تحت فشار است، اختیار حکومت را به تو سپرد.

هوش مصنوعی: خوشحالم که منوچهر در زیر سایه رضوان قرار دارد، زیرا او به عنوان جانشینی مناسب، نگران وضعیت جهان است و از مردم مراقبت می‌کند.

هوش مصنوعی: تیغ تو که این دنیا را تحت تأثیر خود قرار داده، به آن لقب خورشید داده شده است، همان‌طور که یک حاکم قوی و عظیم محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه راهنمایان هدایت از مهدی می‌آموزند، اما مهدی نیز از تو رازهای مدیریت جهان را یاد می‌گیرد.

هوش مصنوعی: قدرت و ارزش تو باعث شد که دنیا از زشتی‌ها و ننگ‌های خود بگذرد و همچنین به خاطر نام تو، به مقام و موقعیت تو افزوده شد.

هوش مصنوعی: اگر آسمان به اندازه‌گیری بپردازد، تنها با عدالت می‌تواند سنجش کند، چرا که عدالت معیاری است که برای حاکمیت بر جهان لازم است.

هوش مصنوعی: از رفتار عادلانه حاکمان، کارهای نیک و شایسته‌ای به یادگار مانده است. بنابراین، انصاف و خوبی در اداره امور از ویژگی‌های مهم حاکمیت به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: آسمان هفتم مانند ایوان توست و ایوان آسمان به منزلت تو شبیه قصر است. تو به پاس نصرتی که به تو داده شده، ساختار و نظم جهان را اداره می‌کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که عدل به مانند سبزه‌ی تازه به زمین بیفتد، باران رحمت و بخشش نازل می‌شود. بر این اساس، نشانه‌های مدیریت خوب و منصفانه باید در جهان باقی بماند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که هشت بهشت به دست آمد، یک سفره از عدالت گشوده شد که این سفره، سفره‌ای است که سرپرست تمامی عالم است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که صفات و ویژگی‌های برجسته و نیکویی که در تو وجود دارد، باید در عالم معروف و شناخته شود، و آثار و نتایج خوب تو نیز باید در تاریخ جاودان بماند. به عبارت دیگر، دیتا و آثاری که از وجود تو نشأت می‌گیرد، باید در ذهن‌ها و دل‌ها باقی بماند.

هوش مصنوعی: زمانی که نامه تو به عنوان نور اولیه ظاهر شد، مانند صور آخرت، بگوید که سخن تو بر جهانیان حاکم خواهد بود.

هوش مصنوعی: نفسی که از تو برمی‌خیزد، مانند روح عیسی، جان امت را زنده می‌کند و به آن‌ها نور و روشنی می‌بخشد؛ اسرار و دانش تو عالم را پر می‌کند.

هوش مصنوعی: رنگ و نشان تو باید مانند نام تو بر سکه برپا باشد، و کردار و رفتار تو باید تا همیشه بر جهانیان تاثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: ای کاش ایوان تو در آسمان هشتم باشد و باغ تو مانند باغ ارم، و قصرت بهشتی بی‌نهایت برای جهانیان، تا گلزار تو بر دنیای موجود سایه افکن باشد.

هوش مصنوعی: باد از سرت می‌گذرد و دل بدخواهان را می‌آزارد و از نام نیک تو، عالم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: حسرت و درد دل موجودات به خاطر شدت آتش و خشم تو، بسیار زیاد شده است و این وضعیت بر همه جا سایه انداخته است.

هوش مصنوعی: تیغ تو مانند دریای خزر می‌شود و سبب گشایش بندها و آزادی‌ها می‌گردد؛ بنابراین، پیروزی تو مژده‌ای برای جهان خواهد بود.

هوش مصنوعی: به دنبال تو به سوی شیاطین رفتم، تو که کور و نادانی. از پیام تو باد برمی‌خیزد تا در راه دین و حق با تو بجنگم و جهان را تحت تأثیر خود قرار دهم.

هوش مصنوعی: شیطان آدم را فریب می‌دهد و دجال به مهدی ضربه می‌زند، همان‌طور که آدم در برابر آن‌ها ایستادگی می‌کند، مهدی هم با یاری‌گران خود به میدان می‌آید و عالم را دگرگون می‌سازد.

هوش مصنوعی: باد به همراه آب، زمزم را برای تو به ارمغان آورد. تو، کعبه‌ای هستی که رکن و حجرالاسود (سنگ سیاه) دیوار تو را تشکیل می‌دهند و جهانیان به وجود تو توجه دارند.

هوش مصنوعی: تا وقتی که فرشتگان وجود دارند، عرش آسمانی چون آینه‌ای از نور است، و چهرهٔ تو جهانی را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: کمک خداوند به تو در راستای کمال و موفقیتت می‌تواند شرارت‌ها و خطرات را از تو دور کند. امیدوارم کارهایت در دنیا تحت حمایت و عشق ابدی قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: سلطان آسمان از ترس نور خورشید به لرزه درآمده و در آن روز آرامش را به جهان هدیه می‌دهد.

هوش مصنوعی: باد به نشانه پیروزی، روزی خوش و فرخنده را با فرا رسیدن نوروز به تو هدیه می‌آورد و دیدار تو، جهانی را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: نعل سم اسب قوی تو مانند تاجی بر سر زورمندان است. حافظ، سر و تاج تو برای همه قدرت‌مداران دنیاست.