گنجور

رباعی شمارهٔ ۹۸

خاقانی را که آسمان بستاید
ای فاحشه زن تو فحش گوئی شاید
هجو تو کنون بسان مدح آراید
کز بادهٔ نیک سرکه هم نیک آید

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خاقانی را که آسمان بستاید
ای فاحشه زن تو فحش گوئی شاید
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نوعی اشاره می‌کند که اگر کسی بخواهد خاقانی، شاعر بزرگ را ستایش کند، آن شخص حتی در نظر دیگران هم ممکن است به نظر ناپسند و بی‌احترامی بیاید. انگار که توهین به خاقانی فقط از کسی برمی‌آید که به کارهای ناپسند انجام می‌دهد. این بیان نشان‌دهنده ارزش و مقام خاقانی در شعر و ادبیات فارسی است.
هجو تو کنون بسان مدح آراید
کز بادهٔ نیک سرکه هم نیک آید
هوش مصنوعی: هجو تو اکنون به گونه‌ای مانند مدح به نظر می‌رسد، چون از شراب خوب هم سرکه به خوبی به دست می‌آید.