رباعی شمارهٔ ۹۸
خاقانی را که آسمان بستاید
ای فاحشه زن تو فحش گوئی شاید
هجو تو کنون بسان مدح آراید
کز بادهٔ نیک سرکه هم نیک آید
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خاقانی را که آسمان بستاید
ای فاحشه زن تو فحش گوئی شاید
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نوعی اشاره میکند که اگر کسی بخواهد خاقانی، شاعر بزرگ را ستایش کند، آن شخص حتی در نظر دیگران هم ممکن است به نظر ناپسند و بیاحترامی بیاید. انگار که توهین به خاقانی فقط از کسی برمیآید که به کارهای ناپسند انجام میدهد. این بیان نشاندهنده ارزش و مقام خاقانی در شعر و ادبیات فارسی است.
هجو تو کنون بسان مدح آراید
کز بادهٔ نیک سرکه هم نیک آید
هوش مصنوعی: هجو تو اکنون به گونهای مانند مدح به نظر میرسد، چون از شراب خوب هم سرکه به خوبی به دست میآید.

خاقانی