رباعی شمارهٔ ۷۸
رخسار تو را که ماه و گل بندهٔ اوست
لشکرگه آن زلف سر افکندهٔ اوست
زلفت به شکار دل پراکندهٔ اوست
لشکر به شکارگه پراکندهٔ اوست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
رخسار تو را که ماه و گل بندهٔ اوست
لشکرگه آن زلف سر افکندهٔ اوست
هوش مصنوعی: چهره زیبا و دلنشین تو، که به اندازه ماه و گل زیباست، سبب جذب و توجه بسیاری شده و این زلفهای افشان و زیبا هم در واقع نمایانگر قدرت و جذابیت تو هستند.
زلفت به شکار دل پراکندهٔ اوست
لشکر به شکارگه پراکندهٔ اوست
هوش مصنوعی: زلف تو مانند سنتوری است که دلها را به خود جذب میکند و دلهای پراکنده را در صف ایستاده به سمت خود میکشاند. به عبارتی، زیبایی و جاذبهی زلف تو مانند لشکری است که در پی شکار دلها به حرکت درآمده است.

خاقانی