گنجور

رباعی شمارهٔ ۳۹

مسکین تن شمع از دل ناپاک بسوخت
زرین تنش از دل شبه‌ناک بسوخت
پروانه چو دید کو ز دل پاک بسوخت
بر فرق سرش فشاند جان تاک بسوخت

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مسکین تن شمع از دل ناپاک بسوخت
زرین تنش از دل شبه‌ناک بسوخت
هوش مصنوعی: شمع بی‌گناهی که از دل ناپاک می‌سوزد، در حالی که آن که دلش پر از تردید و شبهه است، حتی با داشتن ظاهری زیبا و زرین، نیز می‌سوزد.
پروانه چو دید کو ز دل پاک بسوخت
بر فرق سرش فشاند جان تاک بسوخت
هوش مصنوعی: پروانه وقتی دید که چقدر دلش پاک است، جانش را فدای زیبایی کرد و بر سرش خاکستر محبتش را ریخت.