هوش مصنوعی: ای عماد الدین، تو بهترین و برجسته‌ترین فرد در هر زمان هستی و زمین به خاطر تو همچون فرشی از خاک زیر پاهایت است.

هوش مصنوعی: چرخ نعمان به تو لقب داد و گفت که نعل یحموم بر سجده‌گاهت تاج سر من است.

هوش مصنوعی: من مانند آتش هستم و به باد کلاه که بر سر دارم، اشاره می‌کنم که در برابر درگاه تو، تنها آرامش و سیراب شدنم وابسته به توست.

هوش مصنوعی: از محبت و خدمت تو، حالتی شگفت و شیرین در من پدید آمد که آن حس شوق و گرما، حالا دیگر برطرف شده و هر چه دارم در این مسیر به سوی توست.

هوش مصنوعی: اگر جان تو کم است و بخشش هم نیست، به نظر می‌رسد که تو تحت تأثیر دو پیام‌آور قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: از این پس، نام تو بر نشان ابدیت خواهد درخشید، همان‌طور که صورت عیسی و زیبایی یوسف توجه همگان را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: آیا تا به حال به هفت مکان پنهانی در آسمان نگاه کرده‌­ای که در هر یک از آن­‌ها نه ماده وجود دارد و نه نر؟

هوش مصنوعی: به خانهٔ خاقانی نگاهی بینداز که در آن چه چیزهای خشک وجود دارد و چه چیزهایی تر.

هوش مصنوعی: من برای دیدن روی تو و برقراری دلخوشی با تو، زحمت بسیاری می‌کشم، زیرا زمانه بر دل من غم و ناراحتی می‌گذارد.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو مهمانی‌ای برگزار کرده‌ام، هرچند که این مهمانی بسیار ساده و مختصر است.

هوش مصنوعی: کمی غم و درد وجود دارد، اما خوشی و شادی بیشتر از آن حس می‌شود.

هوش مصنوعی: درد و رنجی که در دل دارم، مانند اندوهی است که بر سینم سنگینی می‌کند و جگرم را می‌سوزاند.