هوش مصنوعی: ای خاقان، چرا خوشحالی می‌کنی؟ مگر نه اینکه در سرزمین ما ناگهان آشفتگی و بحران دوگانه‌ای که وجود داشت رفع شده است؟

هوش مصنوعی: هر کسی که خداوند او را بلند مرتبه کند، به اوج می‌رسد و هر کس که سرنوشت او را پایین آورد، به مقام پستی می‌رسد.

هوش مصنوعی: فریدون از خستگی بستری شد و جانش را از دست داد، زیرا تیر به سمت او آمد و کسی نبود که از کمان کمین او فرار کند.

هوش مصنوعی: من این سخن را که شنیدم، هزار بار شکرگزاری کردم و به خاطر شادی‌ام، نفس در گلویم حبس شد.

هوش مصنوعی: من خاک کسی هستم که مانند عطارد در مدار چهارگانه‌اش به دور آن ستاره درخشان می‌چرخد و در نهایت از آن جدا شده‌ام.

هوش مصنوعی: این بیتی به توصیف حالتی اشاره دارد که نشان‌دهنده تاثیر منفی یا شومی است که به نوعی با ویژگی‌های خاصی از روشنایی و درخشش مرتبط است. در واقع، ناپایداری یا بدی‌ای که احساس می‌شود، به زعم شاعر، ممکن است ناشی از توهمی‌باشد که در روشنایی خورشید به وجود آمده و به نوعی باعث ایجاد ناهنجاری‌ها در زندگی و رفتار انسان‌ها می‌شود. از این رو، این بیت به بررسی تأثیرات بدی که می‌تواند ناشی از شرایط ظاهری و بروز و درخشش‌های غیر واقعی باشد، می‌پردازد.