شمارهٔ ۲۱۴
ای خداوند بنده خاقانی
عذر خواه است عذر او بنیوش
آنچه خود میکنی ز فضل مگوی
و آنچه او میکند ز جرم بپوش
هر دو فرموش کن که مرد کریم
هم عطا هم خطا کند فرموش
شمارهٔ ۲۱۳ - خاقانی این قطعه را به جواب فیلسوف فرستاد: گنج فضائل افضل ساوی شناس و بسشمارهٔ ۲۱۵: سفرهای و بر او چو سفرهٔ گل
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای خداوند بنده خاقانی
عذر خواه است عذر او بنیوش
هوش مصنوعی: ای خداوند، بنده خاقانی از تو عذر میخواهد، پس به سخنان او گوش بده.
آنچه خود میکنی ز فضل مگوی
و آنچه او میکند ز جرم بپوش
هوش مصنوعی: هرگز از خوبیهای خود سخن مگوی و اگر دیگران کار نادرستی انجام میدهند، آن را پنهان کن.
هر دو فرموش کن که مرد کریم
هم عطا هم خطا کند فرموش
هوش مصنوعی: هر دو را فراموش کن؛ چون انسان باشخصیت هم محبت میکند و هم ممکن است اشتباهاتی داشته باشد. فراموششان کن.