هوش مصنوعی: من از پدری بی‌نظیر برخوردارم که جهان را از آتش سرشته و ساخته است.

هوش مصنوعی: آزر، پدر نمرود، همواره در کنار او بود و یوسف نیز که نجار بود، استاد کارش محسوب می‌شد.

هوش مصنوعی: او همچون تیشه‌ای است که توانایی تراشیدن و شکل دادن دارد و طبیعتش هم مانند اره‌ای است که برش‌دهنده و تیز است.

هوش مصنوعی: روز تنها صدای آسمان بود و شب به خاطر زحل تمام تلاشش را می‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر سیاره مریخ در مدار اول بود، حالا به دو میخ به آن وصل شده بود.

هوش مصنوعی: پای او به خاطر بیماری نقرس درد می‌کند، موهایش ریخته و بینی‌اش هم سبک و بی‌وزن به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی که قلم قدیمی و کهنه شده، مانند گوشت تجزیه شده‌ای در بدن مرده، دچار پوسیدگی و فساد می‌شود.

هوش مصنوعی: آب او کم شده و باد از سرش پایین آمده و در بار سنگینش باقی مانده است.

هوش مصنوعی: مادر مرا به خاطر حال زار و بیچاره‌اش در برابر ساز و کار قدرت و فساد به تنگ آمده و معترض است.

هوش مصنوعی: با این که من بهترین فرد زمانه‌ام و از نظر دانش و هوش در مقام بالایی قرار دارم، اما این موضوع برای من مایه ننگ است.

هوش مصنوعی: ای کاش خاقانی در جهان نبود تا دیگران اینقدر در سخنوری فعالیت نکنند.

هوش مصنوعی: علیرغم اینکه جان و دل من به شدت آسیب دیده و تحت تأثیر قرار گرفته است، هنوز سخنان خام و ناپخته او بر من تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: او به عنوان نماینده خدا، مسئول تأمین رزق من است. ای پروردگار، از نایبان خود محافظت کن.